Een beetje cliché is het wel, maar ik hou van jaaroverzichten, zowel om te lezen als om zelf te schrijven. En ook al was dit een raar jaar om snel te vergeten, een terugblik doe ik toch. Dit was mijn 2020.

Januari was nog wel een normale maand. Corona was nog iets vaags uit China, en alles ging zo zijn gangetje. Ik begon het jaar zoals gewoonlijk met een nieuwjaarsduik en een dag sauna. Ik ging minder uren voor de baas werken, met de bedoeling om meer voor mijzelf te gaan werken. En ik adopteerde een koala. Ik werd ook 33 in januari, en het hoogtepunt van de maand was wel ons midweekje in Limburg.
Ook februari was nog normaal. We gingen een dagje naar de Gezondheidsbeurs in Utrecht, ik begon een webshop met zelfgemaakte dingen en ik maakte voor het eerst iets van epoxy. Ook schminkte ik nog bij een carnavalsfeestje, niet wetend dat dat de eerste en de laatste keer dit jaar zou zijn. Halverwege de maand gingen we nog een dagje naar Amsterdam met de trein.
En toen kwam maart… ineens zaten we in een crisis. Corona had Nederland bereikt en we kregen te maken met de eerste maatregelen. Opeens was hamsteren niet langer een reclamestunt van een supermarkt met schattige beestjes. Opeens kon je corona niet alleen op een terras krijgen, maar overal. En opeens mocht ik met een snotneus niet meer naar kantoor komen en begon ik met thuiswerken. Toen wist ik nog niet dat ik de rest van het jaar niet meer naar kantoor zou komen. Maart was ook de maand waarin we plotseling afscheid moesten nemen van onze Jane. Maart had leuke kanten, ik maakte een houtbrandproject en ik deed mee aan mijn enige hardloopevenement van dit jaar, de coronarun.
In april begon het gelukkig lente te worden, dat maakte het toch wat minder moeilijk om thuis te zitten. We gingen flink aan de slag in de tuin. Ik ben helaas vergeten om voor-foto’s te maken, maar je kent de tuin niet meer terug. En natuurlijk begon ik met de moestuin. Verder was april eigenlijk gewoon eh… saai.
Net als mei trouwens, er gebeurde gewoon niet zo veel. We gingen lekker verder in de tuin en we genoten van het weer, maar verder konden we nog steeds niet veel.
In juni kon er gelukkig iets meer. Ik mocht weer aan de slag als contactberoep en maakte een bellypaint op een babyshower. Ook ging ik een dagje naar Phantasialand. En ik organiseerde zelf een coronaproof babyshower voor mijn zus.
In juli was Lief jarig en gingen we een dagje naar de Zaanse Schans, gevolgd door een etentje in Volendam. Van mijn vakantiegeld kocht ik een pers om stoffen mee te bedrukken en ik kocht oliepastels die ik natuurlijk moest proberen. Ook maakte ik mijn tweede en helaas laatste bellypaint van het jaar, voor mijn zus. De sportscholen mochten gelukkig weer open, en ik liep geen Nijmeegse Vierdaagse. Ik kreeg ook de schrik van mijn leven omdat iemand op mijn account mensen probeerde op te lichten via Marktplaats.
En dan augustus. Daar gebeurde ook niet zoveel, tot het einde van de maand. Toen kreeg ik het voor elkaar om mijn grote teen te breken door er een bankstel op te laten vallen. Zo’n klein botje kan toch behoorlijk veel pijn opleveren. Gelukkig was er ook goed nieuws: mijn nichtje werd geboren.
September was net zo rustig. We gingen wel weer een keer op pad met ons hondenwandelgroepje, toevallig een middag met alleen chihuahua’s.
Oktober was eigenlijk een beetje een vervelende maand. Ik zat er een beetje doorheen en in combinatie met het trieste weer zorgde dat voor een algeheel niet-zo-lekker gevoel. Maar we gingen ook een weekendje weg en dat was wel weer leuk.
Zoals ieder jaar was november natuurlijk de maand van NaNoWriMo. Het was ook de maand van de eerste en helaas enige kerstshow die we zagen.
In december kwamen we echt in de kerststemming, zodra de Sint het land weer verliet hebben we de kerstspullen tevoorschijn gehaald. Het was ook een drukke maand want we verhuisden de schoonoma naar een verzorgingstehuis. Natuurlijk vierden we ook Kerst en straks kunnen we dit rare jaar eindelijk afsluiten.

2020 was een beetje een ‘vlak’ jaar. Weinig echte hoogtepunten maar ook geen hele diepe dalen. Een jaar waarvan ik een stuk minder heb kunnen genieten dan van andere jaren. Gelukkig zijn wij en onze geliefden coronavrij gebleven.

Ik wens jullie allemaal een fijne jaarwisseling en ik hoop dat 2021 een stuk beter gaat worden.