Al weer twee maand geleden dropte ik deze bekentenis op mijn blog, met het idee ‘misschien helpt het schrijven om het na al die tijd eens te gaan doen’. En ja, erover schrijven heeft zeker geholpen. Ik vond het wel weer eens tijd worden voor een update.
Continue reading “‘Maar ik kan je geen korting geven hoor…’ – veggie update”
Al jarenlang gebruik ik, zoals volgens mij bijna iedereen, Google om iets op het internet op te zoeken. Tot ik Ecosia tegenkwam. Ik weet niet meer waar ik het zag, maar volgens mij kwam hij voorbij op Twitter of Facebook, en sindsdien gebruik ik deze groene zoekmachine.
Het is vandaag wereldwijd Dag Van De Aarde. Een dag die in het teken staat van meer respect voor de aarde en het milieu. Er worden verschillende activiteiten georganiseerd door het hele land, om extra aandacht te besteden aan dit zo belangrijke onderwerp. Maar ook zonder activiteiten kun je een steentje bijdragen.
Continue reading “Happy Global Earth Day: doe eens iets groens vandaag!”
Vandaag twee weken geleden schreef ik een stukje over minderen met vlees en mijn, soms wat tegenstrijdige, gedachten daarover. Gek genoeg gebeurde er de dagen nadat ik het daadwerkelijk gepubliceerd had iets in mijn hoofd, en daarom schrijf ik vandaag een update. Hoe gaat het nu eigenlijk?
Deze titel staat al weken in mijn concepten. Ik weet precies wat ik hierover wil zeggen, maar toch vind ik het lastig om onder woorden te brengen en te plaatsen. Nu met alle commotie rond het horror slachthuis heb ik alsnog even getwijfeld of dit hét moment was om zo’n blogpost online te gooien, ik was bang dat mensen zouden denken dat het alleen daarom zou zijn, terwijl het eigenlijk al veel langer door mijn hoofd speelt.
Het is inmiddels al weer een tijd geleden dat ik mijn kledingkast eens flink onder handen genomen heb, maar wat kwam er veel uit aan dingen die ik om wat voor reden dan ook niet meer droeg.
Uit onderzoek blijkt dat er jaarlijks ruim 100 miljoen kilo kleding en textiel bij het afval terecht komt. Een groot deel daarvan is nog bruikbaar. Zonde natuurlijk, en ook nog eens niet goed voor het milieu.
Met Packmee kun je kleding die je niet meer draagt een nieuw leven geven. In een stevige kartonnen doos kun je alles meegeven aan de pakketbezorger als deze iets bij je komt afleveren. Of je kunt het naar het postkantoor brengen, gratis en voor niets.
Packmee verkoopt de kleding. De meeste kleding zal opnieuw gedragen worden, een klein deel wordt gerecycled. Van de opbrengst gaat minimaal 50% naar KiKa en de Kinderpostzegels. De ingezamelde dozen worden op milieuvriendelijke wijze gerecycled. Packmee werkt samen met PostNL. De bezorger van PostNL zal je pakketje gegarandeerd meenemen. Op die manier wordt ook de wagen, die anders leeg terug zou rijden, goed benut en is er geen extra CO2 uitstoot door deze inzamelmethode. Het is dus nog duurzaam ook.
Zo kun je toch nog iets goeds doen met je oude kleding die je anders misschien gewoon zou weggooien. Wil je nog meer weten? Kijk dan op de site van Packmee.
Kende jij Packmee al?
Ik kan me er enorm aan ergeren: zwerfafval. Dat je ergens loopt in een prachtig bos en opeens een lege zak van een zekere fastfoodketen ziet liggen. Of dat je in de duinen loopt en plotseling een stapel lege bierblikjes ziet liggen. Storend vind ik dat. En bovendien is het natuurlijk ontzettend slecht voor het milieu. Weet je wel hoe lang het duurt voordat zoiets afbreekt?
Als kind wilde ik het liefst de hele dag met een vuilniszak rondlopen om alles op te ruimen en de natuur schoon te houden. Uiteindelijk heb ik dat nooit gedaan. Waarschijnlijk omdat ik leerde dat de troep van iemand anders vies is.
En ja, toen ik puber was heb ik ook een periode gehad dat ik te lui was om naar een prullenbak te lopen. Er waren ook bosjes toch? Ik stond daar toen helemaal niet bij stil. Daar ben ik zeker niet trots op. Gelukkig ging die periode ook al snel weer voorbij en ruimde ik mijn afval netjes op. Ik geloof niet dat ik veel in de struiken heb gegooid.
Ik vraag me wel eens af waarom mensen dat doen. Ik begrijp het niet. Is het gemakzucht, luiheid? Stoerdoenerij? Onwetendheid? Ik denk dat veel mensen die afval in de natuur gooien zich niet realiseren dat het jaren blijft liggen. Eerlijk is eerlijk, ik dacht ook altijd dat kauwgom wel af zou breken. Dat was mijn belangrijkste argument om mijn ‘puberperiode’ aan mezelf te verantwoorden. Maar nu blijkt dat kauwgom nog 20 jaar blijft liggen voordat het afbreekt. Voor een blikje duurt dat zelfs vijftig jaar.
Ik gooi al jaren niks meer op straat, en daar ben ik blij om. Ik heb spijt van de periode dat ik dat wel heb gedaan. Misschien toch maar eens met die vuilniszak op pad om het goed te maken.
Heb jij wel eens iets op straat gegooid?
Degenen die hier vaker komen weten waarschijnlijk wel dat ik best graag in de tuin bezig ben. Niet dat ik er nou extreem goed in ben hoor, maar ik vind het wel leuk om te doen. Dat zat er al vroeg in, als kind was ik al veel in de tuin bezig.
Een paar jaar geleden had ik mijn eigen volkstuintje. Wat was ik daar blij mee, een eigen stukje land om alles op te kunnen verbouwen. Ik begon enthousiast en bijna elke dag was ik er wel te vinden.
Maar ik had niet genoeg tijd om het bij te houden. Gevolg: wat mijn hobby was werd een verplichting, en avond aan avond sleepte ik mezelf naar mijn tuin om toch echt wat onkruid weg te halen voordat de anderen er last van kregen.
Twee jaar geleden heb ik de volkstuin opgezegd. Als je overweegt ook een volkstuin te huren, echt, doe het alleen als je tijd hebt.
Maar zonder moestuin wilde ik ook niet, dus sleepten we een grote bak naar onze achtertuin en vulden hem met grond.
Zo kon ik toch mijn sla, boerenkool, spinazie en andere dingen blijven kweken. Heb je wel eens verse spinazie uit eigen tuin gegeten? Echt doen, het is heerlijk, je proeft echt verschil! En het is nog makkelijk ook, spinazie heeft niet veel nodig.
Naast mijn grote bak had ik nog wat kleinere (hang)bakken waar ik aardbeien in kweek. Nog een appelboompje, een bak met verschillende kruiden en wat vruchtenstruikjes maken het af. Mijn eigen moestuin in de achtertuin.
Een moestuin beginnen is natuurlijk niet alleen leuk maar ook gezond. Geen bestrijdingsmiddelen, en je weet precies wat je eet. En alles wat je zelf kweekt hoef je niet te kopen.
Dingen die niet moeilijk zijn om te kweken zijn bijvoorbeeld bladgroenten, tomaten en kruiden. Iedereen kan een moestuinttje beginnen, en het is ook erg leuk om met je kinderen te doen.
Kweek jij zelf iets eetbaars?
Ken je dat, iedere week krijg je van de bezorger een stapel folders, vaak verpakt in plastic en minstens de helft is niet interessant? Ik wel. Ik moet toegeven dat de meeste folders ongelezen in de papierbak verdwijnen. We sponsoren de plaatselijke voetbalclub ermee.
Voor papier worden bomen gekapt, dat is algemeen bekend. En als dat papier dan vervolgens maar gewoon wordt weggegooid dan is dat natuurlijk hartstikke zonde.
Daarom gaf Marieke deze week vijf tips om papier te kunnen besparen:
1: Plak een nee/nee sticker op je brievenbus. Zo’n sticker zorgt ervoor dat de bezorger jouw brievenbus overslaat en er geen folders of krantjes meer in stopt. Daar kwam meteen mijn bezwaar: ik lees de krantjes namelijk wel graag. We krijgen verschillende plaatselijke krantjes, die nooit ongelezen naar de voetbalclub vertrekken. Maar al snel volgde de reactie dat er ook een nee/ja sticker bestaat, waarmee je de reclame niet krijgt, maar de krantjes wel. Dat wist ik niet!
Ken je de app ‘Reclamefolders’? Hij is, in ieder geval voor de iPhone, gratis te downloaden, en met deze app kun je alle folders inzien. Die papieren folders zijn dus eigenlijk helemaal niet nodig.
2: Zeg de Telefoongids en de Gouden Gids op. Serieus, bestaan die nog dan? Die ontvangen we al jaren niet meer. Bijna iedereen heeft toch een mobiel nummer wat niet in de Telefoongids staat, en bovendien zoeken de meeste mensen tegenwoordig nummers wel online op. Ontvang je nog wel de telefoongids? Hier zeg je hem eenvoudig op.
3: Zeg papieren catalogussen op. Ongeadresseerde reclame zal niet meer bij je bezorgd worden met de brievenbussticker. Maar reclame waar je naam op staat wel. Denk bijvoorbeeld aan catalogussen van webwinkels waar je ooit eens iets besteld hebt. Ja, ik krijg ze zelf ook, en net als met de folders verdwijnen ze vaak ongelezen richting voetbalclub. Ik had me al vaak voorgenomen om ze eens op te zeggen, maar steeds komt het er niet van. Toch scheelt het veel papier.
4: Zeg de tvgids op. Ook hiervoor geldt, je kunt de tvgids gewoon online inzien. Wij hebben wel een tvgids, en zelf gaan we hem ook niet opzeggen, omdat we hem daarnaast ook gewoon lezen als tijdschrift. En dat brengt me naar de laatste tip.
5: Koop digitale tijdschriften en e-books. Misschien wil jij zover gaan, maar dit is een tip die ik zelf absoluut niet in de praktijk ga brengen. Als ik lees dan wil ik mijn boek gewoon in de handen hebben, bladzijden omslaan, de geur van papier ruiken. Een echt boek dus, voor mij geen e-books. Voor tijdschriften geldt hetzelfde. Maar als ik mijn tijdschrift uit heb maak ik er wel iemand andes blij mee hoor.
Wat doe jij om papier te besparen?
