Zonder corona zou ik sinds gisteren of sinds vanmiddag een polsbandje dragen, een goodybag uitpakken en belachelijk vroeg naar bed gaan, om vervolgens nog uren wakker te liggen en in het holst van de nacht weer op te staan om de trein naar Nijmegen te pakken. En nu, niets van dat alles, en dat is best raar.
Eind vorig jaar werd ik weer lid van de sportschool. Ik had het fitnessen gemist en bloedfanatiek ging ik twee, drie, af en toe zelfs vier keer per week lekker sporten. En toen kwam corona. In maart moesten ze dicht, maar sinds begin deze maand is de sportschool weer open.
Sinds eind november heb ik een abonnement bij de grote oranje sportschoolketen, en dat bevalt me uitstekend. Ik ging minimaal twee tot drie keer per week sporten, tot daar het bericht kwam dat de sportschool dicht ging. En nu?
Ik wandel graag, maar de georganiseerde wandeltochten gaan voorlopig niet door. Vera bedacht de Thuis Wandelen-tag en nodigde mij uit om hem in te vullen. Bij dezen mijn antwoorden op haar leuke vragen.
Toen ik mijn lijstje met Races to Run opstelde aan het begin van dit jaar had ik er even geen rekening mee gehouden dat er veel evenementen niet door zouden gaan. En dat ik een virtuele run zou gaan lopen had ik ook niet direct gepland.
Ik was eigenlijk niet van plan om er iets over te schrijven, maar ik doe het toch. De coronacrisis. Als het je ontgaan is dan moet je wel echt onder een grote steen leven, dus wat voor nieuws kan ik hier nog over vertellen? Niks natuurlijk, maar aangezien mijn blog mijn uitlaatklep is gebruik ik hem ook precies daarvoor: mijn hart luchten.
Lees verder “Een crisis brengt het slechtste en het beste in mensen naar boven”
Gisteren brachten we ons jaarlijkse bezoekje aan de gezondheidsbeurs in Utrecht. We zijn er een paar jaar geleden via een actie voor het eerst geweest, en sindsdien krijg ik ieder jaar gratis kaartjes aangeboden via een nieuwsbrief. We gaan het liefst op de donderdag, omdat dat de rustigste dag is.
Ik zag dat mijn laatste blog in deze categorie al van meer dan een jaar geleden is. Ik heb gewoon ruim een jaar niks over afvallen geschreven. Wat ergens ook prima is, want dat betekent dat er simpelweg niet zoveel te vertellen is. Deze week vroeg iemand me of ik was afgevallen, en eerlijk, ik heb geen idee.
Aan het begin van het jaar kijk ik graag welke hardloopwedstrijden ik nog een keer zou willen lopen, en ook dit jaar heb ik weer een lijstje met evenementen die mijn interesse hebben. Of ik ze daadwerkelijk zal lopen weet ik nog niet, ik heb me nog nergens ingeschreven, maar deze houd ik in ieder geval in de gaten.
