Wij hadden afgelopen maand een merelnestje in de schuur. Het grut werd al snel de #minimerels genoemd, en omdat dat zo leuk is om te volgen mogen jullie ook!

Het begon natuurlijk met het bouwen van het nest, begin mei. Ik had ze eerder al wel horen zingen in de buurt, maar toen ik ze af en aan zag vliegen met plukjes hooi en takjes bleek dat ze in ons schuurtje een nest aan het bouwen waren. Leuk om te zien, en ze hebben een mooie plek uitgekozen. Lekker hoog, buiten het bereik van een eventuele verdwaalde kat, en totaal niet in de weg voor ons.

Een kleine week later zag ik voor het eerst de mama in spe op het nest zitten. De foto’s zijn niet allemaal even scherp, want ik heb natuurlijk een respectvol afstandje gehouden van het nest en ben er niet met de camera bovenop geweest.
Merels broeden ongeveer 11 tot 15 dagen, en inderdaad, na ongeveer twee weken zag ik pa en ma merel af en aan vliegen met snavels vol eten. De minimerels lieten zich zelf nog niet zien, maar in de dagen daarna hoorde ik af en toe wel wat.

Na nog ongeveer een week zag ik ze voor het eerst. Ik telde er in eerste instantie drie, maar het bleken er later vier te zijn.

En het gaat zo ontzettend snel: na ongeveer 12 tot 15 dagen vliegen ze alweer uit. Vorige week was het zover, en het begon met een beetje paniek: ze verlaten het nest al voordat ze goed kunnen vliegen (dat moest ik googelen hoor!), dus opeens zat er één bij mij op tafel, die daarna doorfladderde tot achter de loungebank. We konden er niet bij, en de bank is niet te verplaatsen, dus het beestje fladderde daar wat rond op zoek naar de uitgang, ondertussen uitgebreid bestudeerd door de hondjes die het maar wat interessant vonden.
Gelukkig ging het helemaal goed en vond hij een uitgang. Ik heb hem wel even over het hekje geholpen zodat hij terug kon richting het nest.

De bezorgde ouders waren intussen niet ver. Pa en ma zaten luid kwetterend al hun onbeholpen jongen in de gaten te houden.

Deze foto maakte ik op de dag dat ze voor het eerst gingen vliegen nog om te laten zien hoe groot ze geworden waren, maar eigenlijk is dat niet zo goed te zien op deze foto. Op de foto een stukje hierboven zie je een jong vlak onder het nest in de schuur. Het zijn van die kleine stenen, dat geeft wel ongeveer een idee van de maat.

En dit is het laatste wat ik er een dag na de eerste vlucht nog van zag. Het nest was verlaten, ik kon de vogeltjes nog wel horen maar de meeste waren niet meer te zien, waarschijnlijk zaten ze in de bomen bij onze achterburen. Maar eentje was in ons eigen palmboompje geland, en hij liet me zowaar heel dichtbij komen en ging er even mooi voor zitten.
Het nest is inmiddels echt verlaten, ik hoopte dat ze nog terug zouden komen voor een nieuwe leg, maar daar lijkt het niet op. Het nest laten we uiteraard heel, misschien komen ze volgend jaar nog terug!