Sorry dat ik pas zo laat iets van me laat horen! Dat is niet omdat het niet goed met me gaat, integendeel eigenlijk. Maar de laptop erbij pakken is nog een beetje gedoe in combinatie met mijn krukken, en eigenlijk vond ik het best prima, die offline tijd. Maar nu vond ik het toch wel tijd voor een update.

Inmiddels ben ik ruim een week voorzien van mijn nieuwe onderdelen, en het gaat hartstikke goed. De operatie is goed verlopen, zelfs iets sneller dan verwacht, en zelfs mijn beenlengteverschil is helemaal opgelost. Dat is wel een raar gezicht hoor, opeens zitten mijn knieën weer op gelijke hoogte.
Ik stond al vrij snel na mijn terugkeer van de uitslaapkamer naast mijn bed, want tijdens de operatie had ik een katheter gekregen en daar had ik zo’n naar gevoel van dat ik die heel graag kwijt wilde. Voorwaarde daarvoor was echter dat ik een paar stapjes gelopen had, dus omdat ik me verder goed voelde en graag even uit bed wilde hebben ze de fysio al eerder laten komen dan gepland.
In eerste instantie moest ik lopen met een soort hoge rollator, en dan zouden we de volgende dag gaan oefenen met krukken en traplopen. Als dat goed ging mocht ik naar huis. En dat ging goed, stuk voor stuk, dus de dag na de operatie mocht ik in de middag lekker naar huis. Dat vond ik wel even spannend, de eerste nacht thuis, maar het is ook wel heel fijn om in je eigen bed te kunnen liggen.
Pijn viel reuze mee. Alleen de eerste nacht heb ik naast de pijnstilling die ik standaard kreeg een ‘reservepijnstiller’ genomen. Je mocht er zes per dag, maar ik heb er maar één keer één nodig gehad. Inmiddels ben ik in overleg begonnen met het afbouwen van de pijnstillers, en ook dat gaat goed.
Intussen zijn we ruim een week verder. Dingen als in en uit bed stappen of in en uit de auto stappen gaan steeds een beetje sneller en soepeler. Ik word steeds een beetje handiger met de krukken, waar ik helaas wel zes weken aan vast zit, en pijn heb ik niet. Dus het gaat goed. De pijn die ik voor de operatie had is helemaal verdwenen, en eigenlijk voel ik me nu al beter dan voor de operatie.
Volgende week mogen de nietjes eruit, dat vind ik wel spannend eigenlijk. Maar ook dat is natuurlijk weer een stap in het herstel. Mijn oude litteken is gebruikt en een stukje doorgetrokken, dus ik heb niet veel nieuw litteken. Daar ben ik wel blij mee, hoewel ik het ook prima had kunnen accepteren als er wel een streep bij was gekomen.
Kortom, het gaat goed, ik ben er nu al blij mee. Ik kan niet wachten tot ik weer kan wandelen.

Hoe is het met jullie?