Een ritje naar de bloeiende heide om foto’s te maken stond hier nog altijd op de planning, maar steeds was er wel iets waardoor het er toch niet van kwam. Maar nu is het dan toch gelukt. Een groot deel was helaas al uitgebloeid, dus het was iets minder paars dan ik hoopte, maar ik heb toch een paar plaatjes kunnen maken.

Eén van de ideeën was om de hondjes tussen de bloeiende heide te fotograferen, maar daar hadden ze zoals je ziet niet veel zin in. Ze gingen liever rennen, wandelen en met het zand spelen. Wat natuurlijk prima is, ook zonder hondjes is de hei fotogeniek genoeg.

Zo mooi, die kleurtjes. We waren op de Hatertse hei, daar wandelen we wel vaker.

En natuurlijk kunnen dan een paar mooie foto’s van de vennen niet ontbreken.