Een nieuwe huisgenoot

Gisteravond waren we even bij een kennis van Lief. Het konijntje in de schuur trok onze aandacht. “Willen jullie het hebben?” werd ons gevraagd. Het beestje bleek min of meer bij haar gedumpt te zijn door haar dochter, die wilde het niet meer terug. Ze was druk op zoek naar iemand die het een beter leven kon bieden.

We besloten om het beestje mee te nemen. We hebben er tenslotte al zes, één erbij kan best. Voordat Sneeuwwitje en Tarzan overleden waren hadden we er zelfs acht.
We dachten dat het een vrouwtje was, maar allebei wisten we het niet zeker. Dus gingen we vanmiddag voor de zekerheid even langs de dierenwinkel voor een 3rd opinion. De beide medewerkers bevestigden dat het inderdaad een vrouwtje was. Ze is waarschijnlijk ergens tussen de zes en de twaalf maanden oud.
En wat een schatje is het. Ze is nog een slagje kleiner dan onze kleinste konijntjes, en ik verwacht niet dat ze nog echt groter gaat worden. Ze is nog wel wat schrikachtig, maar wat wil je na zo’n verhuizing. Maar vandaag kwam ze al voorzichtig haar hokje uit om de eerste stapjes op het parket te zetten.