Of elk ander moment van het jaar natuurlijk, als je daarvan houdt, rond eind oktober worden de meeste griezelboeken uit de kast getrokken. Zelf houd ik wel van een goed horrorverhaal op zijn tijd, dus ik lees ze het hele jaar door wel, maar als je nog op zoek bent naar iets spannends om oktober mee af te sluiten heb ik wel wat tips voor je.

Hex van Thomas Olde Heuvelt
Het Gelderse dorpje Beek heeft een geheim te bewaren. Buitenstaanders worden ontmoedigd zich er te vestigen, maar als je er eenmaal woont, kun je er nooit meer weg. Reden daarvan is de Wylerheks, een zeventiende-eeuwse vrouw wier ogen en mond zijn dichtgenaaid. Op willekeurige momenten komt ze tevoorschijn, dringt huizen binnen en blijft daar langdurig staan. Iedere dorpsbewoner weet dat haar ogen en mond nooit geopend mogen worden. Een groep van vijf jongeren doet er alles aan om de heks te filmen en plaatst de beelden op een besloten website. Maar dan gaat het mis en ontstaan er enorme problemen.
Bizar, creepy en een tikje luguber. Ik hou ervan en deze raad ik zeker aan. Bonuspunten omdat ik de omgeving waar het zich afspeelt ken, het is niet ver bij ons vandaan.

Clownsnacht van Danielle Bakhuis
‘Suzie wordt telkens wakker omdat ze denkt dat er iemand aan haar arm schudt,’ zeg ik.
‘Het komt door die clown op zolder. Dat enge standbeeld van die horrorclown.’
Aan de andere kant van de lijn wordt het stil.
Zo stil, dat ik denk dat mijn telefoon is uitgevallen.
Ben ik te ver gegaan? Te brutaal geweest? Waar bemoei ik me ook eigenlijk mee?
Dan hoor ik opeens de stem van meneer Zuiderduin weer. ‘Fara, luister goed naar me. Haal de kinderen uit bed en ga het huis uit. Nu. We hebben geen standbeeld van een clown op zolder.’
Deze las ik een paar jaar geleden. Het is eigenlijk een jeugdboek, maar hij past prima in dit rijtje. Niet te dik ook.

Het huis zonder einde van Danielle Bakhuis
‘Wat kijk je bang,’ zegt het meisje. ‘Je ziet eruit alsof je een geest ziet.’
Voor de derde keer vraag ik het en nu zonder te stotteren.
‘Wie ben jij?’
Ik kijk in haar donkere, lege oogkassen. Ze houdt haar hoofd schuin en schenkt me een lieve glimlach.
‘Je weet wie ik ben,’ zegt het meisje. Haar stem is slepend, alsof de woorden aan elkaar plakken.
‘Je hebt me drie keer opgeroepen.’
Deze kwam een jaar na ‘Clownsnacht’ uit. Het is een compleet ander verhaal, maar er zitten wel crossovers in. Ik vind het zelf altijd leuk om dingen te herkennen uit andere boeken, dus dat vond ik wel een pluspunt. Heerlijk verhaal.

Het (it) van Stephen King
Een zesjarig jongetje speelt in Derry tijdens een stortbui met een papieren bootje in de goot. Plotseling verdwijnt het bootje. Als het jongetje op zijn knieën in het donkere gat tuurt, staren twee felgele ogen hem aan vanuit het riool…
Deze kent waarschijnlijk iedere horrorliefhebber wel, maar hij mag natuurlijk niet ontbreken in dit lijstje. Een klassieker, en als je niet van lezen houdt zijn hier natuurlijk ook goeie films van gemaakt.

De dodenrijk serie van Amanda Stevens
Amelia Gray ziet geesten. Haar vader heeft haar geleerd om zich aan vier regels te houden zodat ze veilig zou zijn, maar ze dat heeft ze niet gedaan. Nu zit het kwaad achter haar aan…
Hele fijne serie, maar hier moet je wel even de tijd voor nemen. Het zijn zes boeken, dus die heb je niet in een paar dagen uit. Maar absoluut een aanrader.

November van Thomas Olde Heuvelt
Welkom in Lock Haven, Washington, waar de gelukkigste straat van de Verenigde Staten zich bevindt. Als je door Bird Street zou wandelen, zou je zien dat het de bewoners voor de wind gaat, want er staan kasten van huizen. En als je de bewoners zou ontmoeten, dan valt het op dat ze allemaal oprecht gelukkig zijn. Ze hebben succesvolle carrières, doen precies de dingen die ze altijd al wilden doen en ze zijn allemaal gezond. Fysiek, mentaal én spiritueel: het zijn stuk voor stuk vitale, weldenkende en – de meesten van hen althans – ruimhartige mensen. En hun kinderen? Die zijn perfect. Ieder van hen is getalenteerd. Een belofte. Je zou kunnen zeggen dat het de bewoners van Bird Street iets té goed gaat.
Net als ‘Hex’ een bizar verhaal. Echt eng wordt het nergens, geen slapeloze nachten, maar het laat je niet zomaar los. De beklemmende sfeer is zo goed neergezet.