En toen was het weer een hele tijd stil hier. Niet gepland, maar er is in de tussentijd wel een hoop gebeurd.

Waar zal ik eens beginnen? Zoals je begin vorige maand al hebt kunnen lezen ben ik ziek geweest. Ik had wondroos opgelopen via een insectenbeet en daar heb ik goed last van gehad. Dat was eind september. Twee weken lang heb ik antibiotica geslikt, daarna was de wondroos wel over, maar mijn been bleef dik en er zat een grote blaar die lekte.

Terug naar de huisarts dus, want ik had het idee dat het nog niet klaar was. En inderdaad: die blaar moest verzorgd worden en omdat mijn been zo dik bleef moest ik zwachtelen. Drie keer per week kreeg ik thuiszorg. Wat best naar voelde eigenlijk, en ook best lastig was, want de tijd waarop ze kwamen was nou niet echt specifiek.

Maar goed, ik heb het overleefd, het been doet het weer, de blaar is weg en alles is weer goed. Zou je denken, maar nee, intussen stond de volgende bak ellende al voor de deur. We zitten inmiddels half oktober, en ik werd ‘s nachts wakker met enorme buikpijn. Ik dacht maagzuur, daar dacht ik vaker last van te hebben, maagtabletje erin en het trekt wel weer weg meestal. Maar deze keer niet, dus uit wanhoop de huisartsenpost gebeld. Daar wilden ze me toch even zien, ze vonden wel dat ik erg veel pijn had. Maar eenmaal daar werd dezelfde conclusie getrokken: maagzuur, maar dan heel heftig. Ik kreeg iets mee wat het snel zou moeten neutraliseren en dat hielp een beetje. Het ging niet helemaal weg, maar wel genoeg om te kunnen slapen.

Volgende dag toch maar naar mijn eigen huisarts, want dat het de volgende ochtend nog niet helemaal weg is, dat is toch niet normaal? Maar dat kon blijkbaar. Ondertussen was het wel helemaal weggetrokken, dus er viel ook niet zoveel meer te onderzoeken. Ik kreeg maagtabletten om preventief te nemen en we zouden twee weken later een nieuwe afspraak maken. Daar kwam het niet van.

Een paar dagen later kreeg ik er buikgriep overheen. Dacht ik. Ik veronderstelde dat dat al sluimerde en dat de maagzuur misschien daardoor wel zo heftig was. Overgeven, buikpijn, geen eetlust, het hele pakket. Omdat het maar niet beter werd ging ik nog een keer naar de huisartsenpost. Daar constateerden ze inderdaad buikgriep. De ontstekingswaarde in mijn bloed was licht verhoogd, maar dat paste bij buikgriep, niks zorgwekkends. Ik kreeg iets mee voor de misselijkheid en de pijn, en in eerste instantie hielp dat wat, het ging iets beter. Helaas was dat van korte duur.

In het weekend ging het weer mis, en het ging niet meer over. Ik bleef misselijk en ik hield buikpijn, en maandag werd het ondraaglijk. Via de huisarts ben ik naar de spoedeisende hulp gebracht, en diezelfde avond hebben ze mijn flink ontstoken galblaas gevuld met galstenen verwijderd. Ik heb twee nachten in het ziekenhuis gelegen en kon weer aan de antibiotica.

Ik ben dus ruim twee weken hartstikke ziek geweest, ik heb voornamelijk op bed gelegen en viel 4,5 kilo af. Er zijn verkeerde conclusies getrokken, er was meer aan de hand dan gedacht en achteraf liep ik waarschijnlijk al maanden met galstenen. Wat op zich een hoop verklaart. Maar hij is eruit, als het goed is zijn daarmee mijn gezondheidsproblemen opgelost. Ik voel me weer goed, beetje beurs, moe en heel hongerig, maar verder goed. En dat heb ik zo gemist. Ik was bijna vergeten hoe het was om niet beroerd te zijn.

Het bloggen heb ik ook gemist, en ik heb ondanks alles nog wel dingen te delen, dus dat komt weer helemaal goed. Het maandoverzicht voor oktober sla ik wel even over, die maand wil ik heel snel vergeten!