Twaalf jaar nadat Malorie en haar kinderen de rivier op voeren op zoek naar veiligheid, zijn blinddoeken nog steeds het enige wat de mensheid kan behoeden voor een gruwelijk einde.
Eén blik op de wezens die de wereld bevolken zal iemand immers tot onuitsprekelijk geweld drijven. Er is nog steeds geen verklaring voor deze gebeurtenissen. En geen oplossing.
Dan krijgt Malorie verbijsterend nieuws. Voor het eerst in jaren is er een sprankje hoop. Iemand van wie ze heel veel houdt is misschien nog in leven.
Malorie staat voor een onmenselijke keuze: blijft ze in haar veilige, beschermde omgeving? Of begeeft ze zich in de duisternis, op weg naar een hoopvollere toekomst?

Twee jaar geleden las ik ‘Bird box‘, het boek wat hoorde bij de toen erg populaire film op Netflix die ik nog steeds een keer moet kijken. Toen al hoopte ik op een vervolg, en ik kwam erachter dat deze een half jaar geleden is uitgekomen. Had ik helemaal gemist, maar natuurlijk ben ik hem zo snel mogelijk gaan lezen.
En het is eigenlijk precies wat ik van het vervolg gehoopt had. Dezelfde beklemmende, angstaanjagende sfeer, gecombineerd met de angst van een moeder om haar kinderen. We lezen mee met Malorie en haar kinderen, die inmiddels 16 zijn. Alledrie zijn ze realistisch neergezet. Ook het verhaal zelf is realistisch in zijn bizarheid, je kunt de beklemmende sfeer voelen tijdens het lezen.
Bird box had een open einde, en dat paste bij het boek. Met ‘Malorie’ is het verhaal af. Een mooie opvolger van het eerste boek, en absoluut een aanrader als je Bird Box goed vond.