De 28-jarige Roxy leeft al tien jaar als een nomade als leadzangeres van een wereldberoemde rockband. Wanneer haar beste vriendin plotseling overlijdt, stort Roxy volledig in en gaat ze terug naar het landelijke dorp waar ze is opgegroeid.
Ineens staat ze weer tussen de koeien op het boerenbedrijf van haar ouders en moet ze haar plek heroveren, want iedereen is verder gegaan zonder haar.
Roxy wil zo snel mogelijk terug naar haar seks, drugs & rock-‘n-roll-leven, maar een lang bewaard geheim speelt op en ze heeft geen rekening gehouden met Arno, haar beste vriend van vroeger…

Ik vond de eerdere boeken van Lisette Jonkman hartstikke leuk, dus ik was al een tijdje erg nieuwsgierig naar deze.
Het is een chicklit, met een origineel verhaal en setting, en zoals altijd stelde hij absoluut niet teleur. Lisette snijd in dit boek heftige onderwerpen aan, zoals de dood en drugsverslaving. Daardoor heeft Helemaal Het Einde een mooie dosis diepgang. Maar ook de humor en de luchtigheid ontbreken gelukkig niet.
De personages komen echt tot leven. Je krijgt als vanzelf een hekel aan sommige personen, terwijl anderen juist sympathie opwekken. Ik heb hardop gelachen, ik heb me boos gemaakt, ik heb gehuild. Er waren momenten waarop ik tegen de hoofdpersoon wilde schreeuwen, maar ook momenten waarop ik het liefst een arm om haar heen zou slaan. Het is net of je er zelf bij bent.
Lisette heeft een vlotte schrijfstijl met veel humor, en het boek leest heerlijk vlot weg. Je hebt het snel uit, want iedere keer gebeurt er wel iets waardoor je verder wilt lezen.
Aanrader als je van een chicklit op zijn tijd houdt.

Deze blogpost bevat affiliate links. Zie mijn disclaimer voor meer informatie.