Inmiddels is de maand over de helft en zijn we al weer achttien dagen aan het schrijven. Maar hoe gaat het ondertussen? Tijd voor een update!

Hoe gaat het nu? Daar kan ik eigenlijk heel kort over zijn: ruk! Ik zit nog maar rond de tienduizend woorden in plaats van vijftigduizend. Misschien was dit verhaal voor NaNoWriMo toch wel iets te ver buiten mijn comfortzone.
Ik loop vast in mijn verhaal. In mijn hoofd weet ik precies hoe het verder moet gaan, ik kan het bijna als een film voor me zien. Maar ik krijg het niet op papier. Het wil gewoon niet lukken, en dat heb ik nog niet eerder meegemaakt. Dat frustreert me.
Ik ben eigenlijk zelfs zo ver dat ik mijn huidige verhaal even aan de kant wil zetten om met een ander verhaal aan de slag te gaan. Dit verhaal even los laten, niet om nooit af te maken maar om gewoon mee verder te gaan als ik er wat meer de tijd voor kan nemen. Dit is kennelijk niet zo’n geschikt verhaal voor NaNoWriMo. Geen verhaal om uit de losse pols te tikken met het verstand op nul, maar iets om te bewaren voor later.
De woorden die ik al geschreven heb laat ik dan lekker staan. De maand is al weer half voorbij en he, ik heb ze wel geschreven en ze zijn wel onderdeel van een verhaal.
Dus nu tijd voor een schone lei. Opgeven ga ik zeker niet, het zal toch niet zo zijn dat ik het in mijn vijfde jaar voor het eerst niet ga halen? Ik hoop met een ander verhaal weer nieuwe inspiratie op te doen en lekker door te kunnen schrijven. Ik heb nog steeds goeie hoop.

Als je ook meedoet, hoe gaat hij bij jou?