De opdracht voor vandaag is ‘mijn eerste liefde’. Je eerste liefde kun je natuurlijk op verschillende manieren opvatten. Ik ben er bijvoorbeeld vrij zeker van dat mijn eerste liefde op dierengebied een kat is geweest. Al zo lang ik me kan herinneren ben ik gek op katten, al heb ik geen idee waar dat vandaan komt. Maar dat is vast niet zo interessant.

Mijn eerste liefde dus. Mijn eerste verliefdheid was op de basisschool, het slachtoffer in kwestie heette N. Ik ben op de basisschool best veel gepest en mijn kinderlogica besloot: N. is wel altijd aardig voor mij (hij werd zelf ook gepest), dus ik word verliefd op hem. We trokken best veel met elkaar op, wat het pesten natuurlijk niet beter maakte, en we kwamen ook bij elkaar thuis. Uiteraard gingen wij net zo met elkaar om als ik met mijn vriendinnen deed, hallo, we waren kinderen. Maar toch, het ging hier om een jongen, dus het was ‘verkering’. Kussen hebben we nooit gedaan, en na een tijdje verwaterde het contact ook.
Mijn eerste ‘echte verliefdheid’, inclusief vlinders in de buik en niet gebaseerd op logica was op de middelbare school. Deze jongen heette A., en de enige reden dat ik voor hem viel was dat hij onbereikbaar was. Hij was namelijk de eerste klasgenoot met serieuze verkering. Onbereikbaar voor mij dus, en lekker veilig.
Na A. volgden nog meer onbereikbare en beter bereikbare jongens, allemaal van school. Dat klinkt alsof ik erg licht ontvlambaar ben, maar dat valt best mee, de langste verliefdheid heeft toch een jaar of drie geduurd, en ik was nooit verliefd op meerdere jongens tegelijk. Ik durfde alleen nooit iets te doen met mijn verliefdheid, dus tot een relatie is het nooit gekomen.
Na de middelbare school ben ik nog één keer verliefd geweest op een collega, maar toen ik stopte met werken daar verwaterde dat contact ook en hield de verliefdheid op een gegeven moment ook op.
En toen ging ik op kamers, en leerde ik Lief kennen. Ja, je leest het goed. Lief is mijn eerste relatie, het kan nog. Hij is dan ook de eerste bij wie het meer dan verliefdheid is geworden, en dus beschouw ik hem als mijn eerste échte liefde. En ik hoop natuurlijk ook mijn laatste, maar gelukkig heb ik geen enkele reden om aan te nemen dat dat anders is.