Hendrik Groen mag dan oud zijn, hij is nog lang niet dood en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde?

Ik had dit boek al een tijdje op mijn ‘nog te lezen’-stapel liggen. In dit boek, met als ondertitel ‘Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 1/4 jaar’ neemt Hendrik Groen je een jaar lang mee met zijn belevenissen in het verzorgingshuis. Ik had veel positieve verhalen gehoord over dit boek, dus toen ik even zin had in iets luchtigs pakte ik deze erbij.
Het bleek inderdaad een heerlijk boek voor tussendoor, met hele luchtige stukken, maar zeker ook serieuzere verhalen. Het is echt uit het hart geschreven, en daardoor is het gemakkelijk om je in te leven in de hoofdpersoon. Hendrik Groen is heel openhartig, en dat zorgt ervoor dat je emoties heen en weer gaan van hardop lachen tot een traantje wegpinken.
‘Pogingen iets van het leven te maken‘ is natuurlijk het dagboek van een bejaarde, dus het is niet superspannend, maar door de manier waarop het geschreven is wil je toch doorlezen. Het is echt wel een interessant inkijkje in het leven in een verzorgingshuis. Een aanrader, ik ga zeker de volgende dagboeken ook lezen.

_{De link in deze post is een affiliate link. Zie mijn disclaimer voor meer info.}