Ik hou van de zee en het strand. Ik hou ook van de plek waar ik woon, maar soms vind ik het jammer dat deze twee plekken niet dichter bij elkaar liggen. Ik woon dus niet bepaald dicht bij het strand, en kom er dan ook niet zo vaak als ik zou willen. Maar gisteren besloten we spontaan een dagje richting de zee te rijden.

We gingen naar Kijkduin, daar komen we eigenlijk meestal als we die kant op gaan. Het grote voordeel hier is dat je nog altijd gratis kunt parkeren. Het nadeel is dan weer dat het helemaal vol stroomt zodra het gangbaar strandweer wordt, maar daar hadden we nu nog geen last van.

Zo lekker ook dat ik weer gewoon door het zand kan lopen zonder daar last van te hebben. Ze waren druk bezig met het opzetten van de eerste strandtent, er was op het strand zelf nog niets open. Gelukkig was er op de boulevard wel weer genoeg ruimte om even wat te drinken.

Kijkduin is behoorlijk veranderd sinds we er voor het laatst geweest zijn. De vorige keer was de oude boulevard afgebroken, maar er was nog niets nieuws. Inmiddels zijn er weer verschillende eettentjes geopend. Ik hoop eigenlijk dat ook de winkeltjes nog terugkomen, dat vond ik altijd zo leuk om even rond te struinen.

Ook de hondjes hebben genoten van het rennen door het zand, graven, rollen en natuurlijk het ‘uitdagen’ van het water wat af en toe toch wel erg snel dichtbij kwam. Heerlijk om te zien.

We sloten ons bezoekje aan Kijkduin af met een lekkere maaltijd bij Beachclub Pavarotti. Ik koos voor risotto, één van de minst fotogenieke gerechten die ik kan bedenken, maar hij was fantastisch.
We hebben genoten, zijn heerlijk uitgewaaid en we troffen het met het weer. Het was wel fris, maar ook zonnig en droog. Mijn favoriete strandweer eigenlijk. Ik hoef niet zo nodig in de zomer te liggen bakken. Dat is geen prettig reisje voor de hondjes, het is hartstikke druk om ons heen, ik zoek in de zomer veel liever een rustige recreatieplas op bijvoorbeeld. Maar dit weer was heerlijk voor een stranddag. Op naar de volgende.