Het is inmiddels drie weken geleden dat ik geopereerd ben. De vorige keer dat ik een update gaf ging het hartstikke goed, en gelukkig is dat nog steeds zo.

De vorige keer schreef ik dat ik mocht beginnen met het afbouwen van de pijnstillers. Dat is helemaal goed gegaan, ik heb alles af kunnen bouwen zonder tussendoor toch iets te nemen wat ik al afgebouwd had. Ik ben al zo’n twee en een halve week pijn(stiller)vrij. Maar dan ook echt pijnvrij, en dat is beste een gekke (maar heerlijke) gewaarwording. En ik moet er nog steeds aan wennen dat mijn knieën opeens op gelijke hoogte zitten.
Drie weken verder betekent ook dat ik op de helft van mijn ‘krukkentijd’ zit. Gelukkig maar, al had het van mij nu al wel over mogen zijn. Maar goed, we willen natuurlijk wel dat het allemaal goed vastgroeit. Ik mag hem dus nog niet volledig belasten, maar ik kan wel stukjes wandelen en van de fysiotherapeut krijg ik natuurlijk ook oefeningen. Ik mag daar op de hometrainer, zonder weerstand weliswaar, maar het voelt zo lekker. En ook voor thuis heb ik oefeningen die ik mag doen. En ik merk dat er langzaam maar zeker steeds meer kracht in mijn rechterbeen terugkomt.
Ook dingen als in en uit bed of in en uit de auto stappen gaan steeds een beetje soepeler en sneller. Ik kan niet wachten tot ik mag opbouwen met volledige belasting.
De nietjes zijn er inmiddels uit, dat was niet echt fijn, maar veel minder erg dan ik me had voorgesteld gelukkig. De wond is mooi dicht gebleven en trekt ook steeds verder weg. Als het helemaal litteken is geworden mag ik weer in het water.
Alleen maar goede berichten dus, ik ben heel blij dat ik het gedaan heb.