De ouders, vriend en beste vriendin van Suze nemen het haar niet in dank af als ze spontaan ja zegt tegen een bizarre uitdaging. Samen met nog twee vrienden uit haar studententijd doet ze mee aan een wedstrijd van de Stroopwafelfabriek: wie maakt in één jaar de meeste winst met een koffietentje waar de stroopwafels vers worden gebakken? De hoofdprijs is honderdduizend euro, de verliezers zijn slechts een ervaring rijker. Suze gaat het in New York proberen, haar vrienden gaan naar respectievelijk Rome en Parijs.

Toen ik in dit boek begon had ik zin in een feelgood boek waar ik even niet teveel over na hoefde te denken, en ik werd niet teleurgesteld.
In De Stroopwafelshop gaat Suze voor een wedstrijd naar New York om daar een stroopwafelshop te beginnen. Nou ben ik zelf ook jaren geleden in mijn eentje tijdelijk naar het buitenland gegaan, dus dat trok mij sowieso al aan. En ook al had ik niet zoveel last van struggles (en hoefde ik niet te ondernemen daar), ik kon me wel een beetje herkennen in de hoofdpersoon.
Ook de andere personages en de omgeving in het boek zijn hartstikke levendig beschreven, en tijdens het lezen was het net of ik zelf in New York stroopwafels probeerde te verkopen. Je leeft vanzelf mee met de hoofdpersoon.
Het boek is heerlijk vlot geschreven, en het leest als een trein. Ik was er snel doorheen, maar ik heb er zeker van genoten, het was precies wat ik op dat moment wilde lezen. Extra leuk vond ik dat het verhaal niet om een romance draaide. Aanrader als je van feelgoodverhalen houdt.