Als iemand tegen Alice had gezegd dat haar hele leven binnen een seconde totaal zou veranderen, dan zou ze hard hebben gelachen. Toch was er niet meer voor nodig. Eén seconde. Eén keer met je ogen knipperen, één keer ademhalen, één hartslag, en alles wat ze kende, iedereen van wie ze hield, was verdwenen. Haar vader had gelijk. De monsters bestaan echt. En nu is ze haar hele familie kwijt. Zogenaamd door een auto-ongeluk, maar zij weet wel beter. De zombies hebben haar ouders en zusje vermoord. En hun moordlust kent geen grenzen. Om uit handen te blijven van die griezels, moet Alice leren hoe ze tegen ze moet vechten. En hiervoor moet ze haar leven toevertrouwen aan de grootste bad boy van school, Cole Holland…

Deze serie stond al heel lang op mijn leeslijst, en niet in de laatste plaats omdat ik een beetje verliefd werd op de mooie covers. En toch heeft het even geduurd voordat ik ze oppakte. Ik hou van het verhaal van Alice in Wonderland en ik was stiekem een beetje bang dat zombies het zouden verpesten. Maar niets is minder waar. The White Rabbit Chronicles is geen hervertelling van Alice in Wonderland, al zie je wel veel verwijzingen in het verhaal terug.
De serie bestaat uit vier boeken waar je in één ruk doorheen vliegt. Het is vlot geschreven, spannend en meeslepend. Er zitten stukken in waar ik hardop om moest lachen maar ook emotionele stukken. De personages zijn goed uitgewerkt en zouden je vrienden kunnen zijn.
De zombies in het verhaal zijn waarschijnlijk iets anders dan je verwacht, maar ik vond het wel goed bedacht. Het paste helemaal in het verhaal.
Het enige minpuntje, als ik dan iets moet noemen, was het laatste deel. Dat was net zo goed als de eerste drie delen hoor, en ik heb het met veel plezier gelezen. Maar het had weinig toegevoegde waarde, eigenlijk was de serie bij drie boeken ook ‘af’ geweest wat mij betreft.
Al met al wel een heerlijke serie, aanrader als je van Young Adult en/of een bovennatuurlijk tintje houdt.