Het lijkt een eenzame kerst te worden voor Monique. Ze heeft haar echtgenoot met een ander betrapt, heeft haar boeltje gepakt en is met haar twee kinderen vertrokken. Gelukkig kan ze in het leegstaande appartementje boven de winkel van haar zus terecht. Vanuit het raam ziet ze haar nieuwe buren zich opmaken voor een prachtig kerstfeest. Moniques kinderen zijn ondertussen vooral bezig met hun kerstcadeau, het allerliefst willen ze een puppy. Maar een puppy in huis als alleenstaande ouder? Monique besluit niet bij de pakken neer te gaan zitten en stort zich vol op het opknappen van haar nieuwe woning. Dat moet nog nét lukken voor de feestdagen. Een collega weet wel iemand die Monique kan helpen klussen. En de feestdagen hebben nog veel meer voor haar in petto.

Ik was al helemaal in de kerststemming en ik had zin om een feelgood boek te lezen. En als je daar naar op zoek bent dan is ‘Een puppy voor kerst‘ perfect. Het is geen dik boek en het leest lekker weg, ik had hem in een dag uit.
Doordat het zo kort is heeft het helaas wel wat weinig diepgang, en je leert de personages niet echt kennen. Ook is het verhaal behoorlijk voorspelbaar, maar dat had ik al wel een beetje verwacht toen ik eraan begon.
Ondanks dat gaf het mij wel precies wat ik op dat moment wilde, een feelgood kerstverhaal, hartverwarmend en ontroerend. Oke, ik ben soms emotioneel incontinent, maar ik heb sommige stukken met tranen in de ogen gelezen.
‘Een puppy voor kerst’ is vooral een aanrader als je op zoek bent naar een kerstig tussendoortje, en clichés je niet storen.