Met pijn in mijn hart heb ik besloten dat ik het inschrijven voor de Vierdaagse een jaar oversla. Ik mocht weer inschrijven in de tweede ronde, die begon op de eerste maandag van maart. Het liefst wilde ik me inschrijven zodra het kon, maar iets in mijn achterhoofd (gezond verstand? Zou het?) weerhield me ervan. Ik had het wandelen al wel een beetje weer opgepakt na mijn drama van vorig jaar, maar het ging lang niet zo lekker als ik gehoopt had. Waar ik vorig jaar met gemak tien tot vijftien kilometer wegliep zonder überhaupt getraind te hebben had ik het nu na drie kilometer al zwaar. Ik heb dat wel weer op kunnen bouwen naar vijf, maar dat is natuurlijk nog lang niet waar ik zou willen zijn.
Daarnaast zijn we afgelopen weekend een dag weg geweest, en ik merkte na een dag ‘op sjouw zijn’ toch wel dat mijn blessure nog niet honderd procent genezen is. In het dagelijks gebruik heb ik geen last meer van mijn heup, maar bij veel lopen toch nog wel.
Ik heb nog een moment getwijfeld of ik het er misschien nog uit kon trainen, maar het lijkt gewoon geen goed idee. Het zal er vast niet beter van worden, en de ellende van vorig jaar wil ik niet nog een keer. Ik ga het rustig aan weer opbouwen en volgend jaar vol goede moed opnieuw inschrijven.
Maar ik moest het wel even bevestigd horen van Lief hoor, want ook al weet ik dat dit het beste is, eigenlijk wil ik dat helemaal niet weten. Stiekem hangt mijn muis nog wel eens boven de inschrijfknop, maar ik doe het niet.
Gedachtenspinsels 
Dan loop je ze er volgend jaar gewoon allemaal uit!
LikeLike
Balen maar klinkt als een goede keuze.
LikeLike
Ontzettend jammer maar goed dat je naar je lichaam luistert! Je wilt het doen als je ook zeker weet dat het gaat lukken en dat weet je nu niet!
LikeLike
Ahh balen. Ik heb hetzelfde, maar dan met een 10 km-wedstrijd hardlopen (en ik wou eigenlijk de halve marathon). Ik heb een tijd niet kunnen lopen, waardoor ik nu niet genoeg in vorm ben om een goede tijd neer te zetten, dus dan maar liever helemaal niet.
Maar die stomme Marijn zegt dan ‘die laatste km loop je dan maar op karakter’ en ‘je verliest van jezelf als je niet meedoet’ bla bla. Gemeen he?
Alleen kan ik gewoon een andere wedstrijd gaan lopen, en de vierdaagse heb je natuurlijk maar één keer per jaar de kans voor 😦
LikeLike
Jammer dat je lichaam even niet mee wil. Volgende jaar op nieuw proberen. Heb je een doel om te trainen.
LikeLike
Dat is inderdaad flink zuur, maar belangrijk is dat je goed naar je lichaam luistert, en dat doe je! Hopelijk volgend jaar weer een kans.
LikeLike
Luisteren naar je lichaam is het allerbelangrijkste wat je kunt doen. De vierdaagse is er ieder jaar, daar kun je weer naar uitkijken als het lopen weer beter gaat.
LikeLike
Jammer!
LikeLike
Jammer dat je niet kan! Maar het is verstandig om naar je eigen verstand te luisteren!
LikeLike