Doelen en Challenges, Sport

Het kan raar ‘lopen’

Ik was van plan om tijdens de Vierdaagse dagelijks mijn blog bij te houden, met een link naar mijn stukje op Nijmegen Wandelt, wat foto’s en mijn ervaringen. Maar helaas liep het even anders.
De eerste dag was fantastisch. Het is een geweldige ervaring om mee te mogen lopen. Zie hier mijn verslag van de eerste wandeldag. Het is ongelofelijk wat enthousiaste mensen langs de weg met je kunnen doen. Dat begon al bij de start, met de feestvierders die met hun dronken hoofd uit de kroeg rolden, speciaal om iedereen uit te zwaaien. In eerste instantie dacht ik nog dat de meeste mensen aan de start er stonden voor bekenden, maar al snel bleek dat ze er voor iedereen stonden. Knuffels, high-fives, er werd flink mee rondgestrooid. Later in de verschillende plaatsen waren de mensen natuurlijk wat wakkerder en wat bewuster aanwezig.
Zoals je kunt lezen waren de eerste kilometers erg goed te doen, maar kreeg ik het bij de laatste kilometers toch wel zwaar. Uiteindelijk was ik om kwart voor vijf binnen om mijn polsband te laten scannen. Groen! Ik mocht weer starten de volgende dag.
’s Avonds ben ik nog even langs de blarenpoli geweest. Ik dacht dat ik nergens last van had, maar toen ik mijn sokken uit deed bleek er toch het een en ander aan los vel aan mijn voeten te hangen. Met afgeplakte voeten kon ik er weer tegenaan. Vroeg naar bed, en de volgende dag weer fris aan de start.
Helaas verliep de tweede dag niet zoals ik had verwacht. Ik had minder tempo en mijn heup deed behoorlijk pijn. Na ongeveer tien kilometer kwam ik langs de eerste EHBO-post. Ik twijfelde. Even een arts opzoeken of toch niet? Het liefste wilde ik doorlopen, de post voorbij, uit angst voor wat er gezegd zou gaan worden. Ik was bang om te horen te krijgen dat ik niet verder zou mogen lopen.
Na overleg met het thuisfront heb ik toch besloten dat het wel verstandig was om even door een arts nagekeken te worden. En wat ik al vreesde bleek zo te zijn: ik kreeg het dringende advies om niet verder te lopen. Een blessure aan de heup. Mijn heup was dik en opgezet, en om hem te ontlasten ga je als vanzelf een andere houding aannemen waardoor weer iets anders extra belast wordt, en zo blijft dat cirkeltje rond gaan.
Wat een klap en wat een teleurstelling. Ik kon wachten op de bezemwagen, maar gelukkig was Lief zo aardig om me te komen halen. Ik voelde me alleen maar rot, had nergens zin en kon de hele middag alleen maar huilen. Ik had er zo lang naar uitgekeken, en dan krijg je dit.
De volgende dag heb ik lang geslapen, en daarna zijn we naar het Sanadome gegaan, naar de thermaalbaden. Buiten viel de regen af en toe met bakken uit de lucht, en ik zat in water van 37 graden. Maar ik kon er niet zo van genieten als anders en ik had er behoorlijk veel voor over om ondanks de regen toch nog te kunnen lopen.
Vanmiddag ben ik nog wel even naar de Via Gladiola geweest om de laatste wandelaars in te halen. Het was erg gezellig, maar ik had het er toch ook wel moeilijk mee dat ik aan de zijlijn stond.
Voor nu ga ik mijn been even wat rust gunnen, en als het wat beter gaat onder begeleiding van de fysiotherapeut toch weer beginnen met lopen. Ik heb tenslotte in augustus de Run for Kika nog, daar wordt ik voor gesponsord, dus als het gaat wil ik die absoluut gaan lopen.
Eén ding is zeker, genezen ben ik nog lang niet. Ondanks de ellende weet ik nu al dat ik me volgend jaar weer in ga schrijven voor de Vierdaagse. Helaas zal ik wel weer met de loting mee moeten doen, maar dat zien we dan wel. Ik wil in ieder geval zeker nog een keer.
Ik heb besloten om wel mijn DZP doel af te strepen. Het doel was tenslotte om te lopen, en dát heb ik wel gedaan ook al heb ik helaas de eindstreep niet gehaald. Omdat ik volgend jaar weer moet loten is het ook niet zeker dat ik de mogelijkheid nog krijg om hem binnen de 1001 dagen echt uit te lopen, en dat was voor mij de reden om hem toch af te strepen. Maar ook dit wordt dan een doel met een vervolg: de Vierdaagse uit lopen.

22 gedachtes over “Het kan raar ‘lopen’”

  1. Oh wat ontzettend sneu voor je dat het zo gelopen is! Echt balen! Hopelijk geneest je blessure gauw en zijn je blaren ook snel verleden tijd!
    Ik duim alvast voor de loting van volgend jaar!

    Like

    Beantwoorden

    1. Dankje. De blaren had ik wel ingecalculeerd, daar heb ik ook geen last van en ik had mijn voeten met liefde kapot gelopen als ik dan door had kunnen gaan 😦 de blessure ga ik waarschijnlijk minstens twee weken houden. Ik hoop dat het in augustus over is en volgend jaar weg blijft.

      Like

      Beantwoorden

  3. Wat ontzettend balen zeg! Ik kan het me helemaal indenken dat je enorm baalde.
    Hoop dat je snel herstelt en weer op de been bent.

    Like

    Beantwoorden

  4. He wat ontzettend balen meis. Maar toch vind ik het knap dat je gestopt bent. Wie weet wat je allemaal kapot had gemaakt als je stug door was gelopen. Nu maar braaf naar de fysio en veel rust nemen. Dan gaat het vast goed komen met de sponsorloop. Beterschap!

    Like

    Beantwoorden

  6. Oh nooooooo! Dat is dus echt verschrikkelijk! Kijk je er zo lang naar uit, krijg je dit! Ik snap wel dat je daar verdrietig om bent en enorm van baalt en je mag ook wel even heel boos zijn! Ik hoop dat je snel weer op de been bent en niet zo’n pijn hebt… kusje op de wonde!

    Like

    Beantwoorden

  7. Toevallig op je blog gekomen en zag dat je moest stoppen op dag 2 van de 4daagse. Wat een pech. Het is ook altijd mijn angst dat me zo iets overkomt.
    Trouwens volgens mij hoef je volgend jaar niet met de loting mee te doen hoor. Ik dacht dat je wel bij de tweede inschrijving moet inschrijven maar je hoeft niet e loten.

    Like

    Beantwoorden

    1. Oh ik dacht dat je hem echt een x uitgelopen moet hebben om niet meer te hoeven loten. Ik wacht het wel af, de regels kunnen toch ieder jaar veranderen.
      Ik moet eerlijk zeggen dat ik van tevoren helemaal niet bang was om uit te vallen. Ik had getraind, ik wist dat ik de afstand aan zou kunnen en uit mezelf eruit stappen was voor mij geen optie. Blessures? Dat overkomt anderen, maar mij niet… Toch wel dus 😦
      Het zou mooi zijn als ik niet zou hoeven loten.

      Like

      Beantwoorden

  9. Hoe dan ook heb ik wel respect voor je dat je de eerste dag hebt uitgelopen; dat zou mij denk ik nog niet eens lukken! Volgend jaar beter 🙂 iig alvast succes met de voorbereiding voor het volgende event!

    Like

    Beantwoorden
  11. Pingback: Mijn 2012 in vogelvlucht | Gedachtenspinsels
  12. Pingback: Dit jaar geen Vierdaagse voor mij | Gedachtenspinsels

Geef een reactie op Deborah Hamar Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.