Ik ben dus een chaoot, dat is inmiddels bekend. Maar daar blijft het niet bij. Ik ben er ook nog eens een die veel te veel tegelijk wil. Dat heb ik altijd al gehad, maar het lijkt nu erger dan het ooit geweest is. Een boek schrijven? Leuk, ik heb er zin in. Maar nu ik die knoop eenmaal heb doorgehakt blijven de ideexebn binnenstromen. Mijn eerste boek is nog niet af of ik heb alweer het een en ander voor een tweede boek op papier gezet, om te voorkomen dat ik het idee kwijt raak. En dan heb ik ondertussen ook nog besloten dat ik mijn reisverslag van mijn vrijwilligersreis in boekvorm wil laten uitgeven. Ik zou toch nog altijd een keer het verslag uitwerken en aanbieden aan de kerk, waarom dan niet in boekvorm? En er bleek nog meer animo voor te zijn. Dus nog een project om me op te storten. Dat is er een die ik waarschijnlijk tussendoor ga doen. Het reisverslag heb ik immers al, in de vorm van een eigen dagboek. Ik hoef het alleen maar te herschrijven zodat het ook voor publiek lekker leesbaar is. Inmiddels ben ik zo enthousiast geworden dat ik mezelf bijna moet bedwingen om niet vanavond nog naar mijn ouders te rijden om mijn dagboek en al mijn fotox92s op te halen. Dat zal ik niet echt doen, daarvoor is het toch iets te ver, maar ik kan bijna niet wachten tot ik er volgende week weer ben en de benodigde spullen mee kan nemen.
En zo is een besluit bijna meteen uitgelopen op 3 boeken, stiekeme ideetjes voor nog weer andere boeken borrelen op (ik had nooit moeten stoppen met schrijven, wat heb ik dat gemist), en dan heb ik natuurlijk nog mijn opleiding, en mijn werk, mijn moestuin, en ik wil ook nog steeds een keer muziekles nemen, de opleiding kruidengeneeskunde leek me zo interessant, het liefst wil ik de cover(s) van mijn boek(en) ook nog zelf in elkaar zetten, en.., enx85 Kortom: ik wil zoveel doen, en het liefst ook nog allemaal tegelijk en binnen een paar maanden. *Zucht*, zal ik het dan nooit leren?