Hoewel ik al tijden niet meer aan diëten doe probeer ik wel gezond te leven, en natuurlijk hoort daar ook bij dat ik niet wil overeten. En gelukkig trap ik er steeds minder vaak in, maar ik heb wel een aantal valkuilen waar ik bewust op moet letten om er niet in te trappen.

Doseren
Als ik zin heb in chips moet ik geen hele zak naast me neerleggen, want dan is die leeg voordat ik het doorheb. Ergens komt daar een moment dat ik er niet meer bewust van geniet, maar gedachteloos blijf dooreten. Als ik dan niet ‘wakker word’ is de zak ongemerkt zo leeg. Soms merk ik dat gelukkig wel voordat het op is, en als ik dan weer bewust ga nadenken kom ik meestal tot de conclusie dat het allang genoeg is geweest. Zonde, want zo eet ik iets wat ik niet nodig heb en waar ik niet (meer) bewust van geniet.
Mijn oplossing: eigenlijk heel simpel, als ik chips ga eten doe ik een portie in een schaaltje. Als het schaaltje leeg is dan is het genoeg. En heb ik daarna nog steeds zin in meer? Dan moet ik daar in ieder geval heel bewust voor kiezen en het schaaltje opnieuw vullen. Geldt ook voor chocola en andere dingen, meenemen wat ik wil hebben en de rest in de kast laten liggen.

Bodemdrang
Bodemdrang volgt hier een beetje op eigenlijk. Bodemdrang komt als het ‘wakker worden’ gebeurt op het moment dat de zak al bijna leeg is, of de reep al bijna op. Dan denk ik al snel ‘zo’n klein beetje ga ik niet weer terugleggen, het is nu toch al bijna op, dan kan dat beetje er ook nog wel bij’. Hier heb ik gelukkig veel minder last van dan vroeger, natuurlijk ook omdat de situatie er meestal gewoon niet meer is. En mocht het nog wel een keer voorkomen, dan heb ik er inmiddels veel minder moeite mee om een klein beetje weg te leggen. Vroeger kon ik dan echt met lichte tegenzin verder eten. Die zak moet. leeg. voordat we naar bed gaan.
Mijn oplossing: dezelfde als hierboven, dan komt die situatie gewoon niet meer voor.

Lekkere dingen op plekken waar ik niet vaak kom
Denk bijvoorbeeld aan het station, daar ben ik niet zo vaak. En dan heb ik toch de neiging om iets te gaan kopen wat ik alleen maar koop als ik op het station ben. Een wrap die je alleen bij de AH To Go vindt, een broodje halloumi bij de Döner Company. Gewoon omdat het kan. En omdat ik dan meestal ook mijn normale maaltijden eet, of zelfs al andere extra’s omdat het een dagje uit is, valt dat voor mij wel onder overeten. Maar het is zo lekker. En niet alleen op het station hoor.
Mijn oplossing: snel doorlopen, haha. En af en toe ook gewoon een beetje plannen en jezelf iets gunnen. Als ik weet dat ik in de middag graag dat broodje halloumi wil nemen dan ontbijt ik gewoon wat lichter.

“Ik kan niet meer op, wil jij nog?”
Zonde om eten weg te gooien, dus dan pakte ik het maar aan. Zelfs als ik zelf eigenlijk ook wel vol zat. Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op, dus dat probeer ik ook niet meer te doen.
Mijn oplossing: eigenlijk geen concrete oplossing. Ik ben steviger in mijn schoenen gaan staan wat dit betreft. Ik pak niks meer aan als ik genoeg heb gehad. En heb ik er nog wel ontzettend veel zin in? Dan neem ik het ook gewoon zonder me schuldig te voelen. Er bewust over nadenken helpt al een stuk.

Nieuwe dingen proeven
Ik hou van nieuwe dingen proberen, en als ik iets nieuws zie in de winkel en het lijkt me lekker dan is de kans groot dat ik het koop. Vooral nieuwe vegetarische producten kan ik maar moeilijk weerstaan, maar ook nieuwe chips- en chocoladesmaken probeer ik graag uit.
Mijn oplossing: die heb ik eigenlijk niet, hier geef ik meestal ook gewoon aan toe. En dat is niet altijd slecht, niet alles wat nieuw op de markt komt is ongezond. Ik probeer wel de snackdingen en extraatjes te laten liggen tot bijvoorbeeld een verjaardag of een gezellige avond met een vriendin, en ze niet gedachteloos op de bank op te eten. En als ik het niet lekker vind, dan maak ik er iemand anders blij mee.

Herken jij één of meerdere punten hier? Wat doe jij daaraan?