Tachtig procent van de vrouwen schijnt de verkeerde behamaat te dragen. “Ik niet!” dacht ik. “Echt wel!” zei de mevrouw in de behawinkel toen ik met mijn dertiende maand naar binnen wandelde. Tijd om daar verandering in te brengen dus.

Tja, het was ook al wel een tijd geleden dat ik me goed heb laten adviseren, meer dan tien jaar denk ik, en in die tijd is er nogal wat veranderd aan mijn lichaam. Ik vind het ook nogal gênant om in zo’n pashokje te staan om een beha te passen en dan iemand binnen te laten die het even komt bekijken. Ik had een aantal merken die ik fijn vond en die goed zaten, en die durfde ik dus rustig op de gok of online te kopen. Behalve dat… ze dus niet altijd goed zaten. Soms zaten ze perfect hoor, maar soms vielen ze… anders. Snijdende schouderbandjes, cups die net iets te klein waren waardoor je van die ‘kussentjes’ krijgt, prikkende beugels, ik ken het allemaal. En ja, als het niet perfect zit zou ik het eigenlijk moeten terugbrengen of -sturen, maar dat vergat ik vaak en dan nam ik het maar voor lief dat het allemaal nét niet helemaal lekker zat.
Stom, ik weet het, dus toen ik weer door de hele fijne beha’s heen was en alleen nog maar net-nietjes had vond ik het tijd worden om weer een keer voor goed advies te gaan. Dus toen de verkoopster me vroeg of ze me kon helpen accepteerde ik zowaar haar hulp in plaats van te zeggen dat ik alleen even rondkeek.
In eerste instantie gingen we voor de maat die ik normaal draag. Ik paste erin, maar ik was niet helemaal tevreden met hoe het allemaal zat. Toen ze vroeg hoe het ging moest ik toch even nadenken. Het voelde toch een beetje klungelig dat ik blijkbaar ook één van die vrouwen was die haar eigen maat niet kende. En mezelf in beha laten zien aan een vreemde, met blote buik en vetrolletjes, dat was ook wel een dingetje. Maar ik zette me over mijn gêne heen, ze ziet tenslotte dagelijks vrouwen in allerlei maten in beha, en liet haar meekijken, en ze was het met me eens: dat kon mooier.
Na wat meetwerk en het passen van een paar andere maten waren we eruit, ik zat er gelukkig niet heel erg naast: de omvangsmaat kwam uit op één maat groter. Dat de kleinere maat wel prima dicht ging en niet in mijn lijf sneed was niet voldoende, de maat groter zat gewoon mooier en was niks te wijd. Qua cupmaat zat ik goed, al is die met een grotere omvang ook wel iets groter. Een 85C is bijvoorbeeld qua cups net zo groot als een 90B. Dus als ik bij dezelfde omvang was gebleven was ik bij een grotere cup uitgekomen. Die hebben we ook geprobeerd, maar de grotere omvang met dezelfde cup zat beter.
En achteraf vraag ik me natuurlijk af waarom ik dat niet eerder gedaan heb. Geen ‘kussentjes’ meer, geen snijdende bandjes, geen prikkende beugels, niks. Geen beha’s meer die ik aan het eind van de dag het liefste wil uittrekken (om er vervolgens weer achter te komen dat dat met mijn grote boobies ook niet lekker zit). Een flink bedrag armer maar vier beha’s rijker ging ik tevreden naar huis. Ja, goedkoop zijn ze niet in mijn maat, maar gelukkig was het sale.
Ik heb ook maar meteen een sportbeha besteld in mijn ‘nieuwe’ maat. Zit ook perfect. Moraal van het verhaal: laat je gewoon eens vaker adviseren. Het is niet eng. Je bent het waard om een goeie beha te dragen, neem geen genoegen met ‘net niet’.