‘Huidpijn’ is het meest rauwe, pijnlijke en schurende boek van Saskia Noort tot nu toe, een boek dat je niet zomaar weglegt en dat nog dagen nadreunt. Saskia Noort weet opnieuw als geen ander een hedendaags tijdbeeld te vangen, met treffende beschrijvingen van onder andere het BN’erschap, het hebben van een kinderwens en het leven in de schaduw van een verslaafde. Ieder mens heeft een duistere kant. Zo ook Anne, Nederlands populairste televisiepresentatrice en journaliste. Als ze haar grote liefde en daarmee haar droom dreigt te verliezen, en het verdriet hierover breed wordt uitgemeten in de pers, moet ze alles op alles zetten om niet ook nog door haar vrienden, familie en eigen verstand in de steek gelaten te worden. 

Huidpijn gaat over Anne, die haar droom van een gezin in duigen ziet vallen als haar geliefde opbiecht verliefd te zijn op iemand anders en haar in de steek laat.
Het boek is vlot geschreven en leest heerlijk weg, maar toch was het niet zo spannend als ik had gehoopt. In de eerste helft van het boek wordt vooral de situatie rondom Anne beschreven. Haar verleden, de mensen om haar heen, het verlaten worden, waardoor ik in eerste instantie niet echt het idee had een thriller te lezen.
Pas halverwege het boek verdwijnt Sam en wordt het spannender. Wat is er precies gebeurd? Met een plottwist die ik niet zag aankomen wist Saskia Noort me toch nog te verrassen.
Al met al is Huidpijn zeker geen slecht boek, maar ook niet de beste die ik van Saskia Noort heb gelezen. Je legt het niet zomaar weg, want zeker in de laatste helft wil je toch graag verder lezen als je een hoofdstuk uit hebt.
‘Het meest rauwe, pijnlijke en schurende boek van Saskia Noort tot nu toe, een boek dat je niet zomaar weglegt en dat nog dagen nadreunt’ is misschien wat overdreven, maar een fijn boek voor tussendoor is het wel.