Afgelopen november deed ik voor de vijfde keer mee met NaNoWriMo. Vier jaar op rij had ik het gehaald, een verhaal van vijftigduizend woorden schrijven in een maand tijd. Dit jaar haalde ik het voor de eerste keer niet.

In de voorgaande jaren heb ik eigenlijk nooit iets voorbereid. Ik had wel een verhaal in mijn hoofd, maar ik ging gewoon beginnen en in het wilde weg schrijven. Kennelijk werkte dat voor mij. Met het verhaal van dit jaar was het anders. Ik had een onderwerp waar ik me wel in moest inlezen, ik had alvast karakters uitgewerkt en onderzoek gedaan. Het was best een ingewikkeld verhaal.
En geen verhaal om in een maand tijd op papier te krijgen, dat is me wel duidelijk geworden. Ik zat vast, kreeg het niet verwoord zoals ik het in mijn hoofd had. Ik begon al met een achterstand hoor, terwijl ik in de voorgaande jaren meestal in de eerste dagen juist flink voor liep, zodat ik verderop in de maand wat speling had.
Ik ben halverwege de maand nog opnieuw begonnen, met een ander verhaal waar ik mee aan de slag wilde. Een verhaal wat niet zo ingewikkeld was en waar ik wel zo uit de losse pols een begin aan zou kunnen maken.
Hiermee maakte ik nog een leuke inhaalslag, en even had ik zelfs nog de hoop dat ik het alsnog zou gaan halen, maar helaas. Ik haalde het niet, voor de eerste keer.
En ik heb gebaald, dat ik mijn eerste verhaal niet zo op papier kreeg als het er in mijn hoofd uit moest zien. Ik baalde dat het me niet gelukt is om de vijftigduizend woorden te halen en ik baalde dat er niet meer uren in een dag gingen.
Maar aan de andere kant, NaNoWriMo heeft er wel voor gezorgd dat ik mijn schrijfflow terug heb. Ik ben weer lekker bezig met schrijven en ik vind het heerlijk. Dus het heeft me toch nog iets opgeleverd. Volgend jaar een nieuwe kans.

Heb jij meegedaan?