En zo is november voorbij en is het opeens al weer december. Het einde van het jaar komt langzaam weer in zicht. En we gaan natuurlijk eerst weer naar de kerst toe.

Aan de ene kant mag dit jaar nog wel even blijven van mij. Het nieuwe jaar is qua werk onzeker, voor ons allebei. Nu weten we wat we hebben en de zekerheid van dit moment is we prettig. Maar aan de andere kant heb ik ook wel zin in het nieuwe jaar. Een nieuw jaar staat toch een beetje symbool voor een nieuw begin en dat heeft ook wel iets. Een nieuw begin is spannend, maar geeft ook ruimte aan nieuwe dingen en nieuwe kansen.
Ik heb ook echt weer zin in de feestdagen. De kerst brengen we gezellig door met familie en oud & nieuw gaan we heerlijk met zijn tweetjes vieren. Concrete plannen hebben we nog niet, maar dat komt vanzelf.
Aan Sinterklaas doen we helemaal niks. Kinderen hebben we nog niet en ik heb ook geen broers en zussen die nog in de goedheiligman geloven, dus de avond met cadeautjes hebben we al een paar jaar geleden afgeschaft. Mijn ouders wilden wel gaan gourmetten, maar op die avond moet ik helaas werken, dus ook dat gaat over.
Ondertussen dwarrelen hier de eerste sneeuwvlokjes al naar beneden. Ik geloof niet dat het al blijft liggen, het lijkt echt natte sneeuw te zijn. Dat weet ik niet zeker, ik vind het te koud om te gaan kijken, maar ik weet nog niet of ik het leuk vind. Sneeuw geeft zo’n troep als het even ligt en het is zo koud. Van mij mag het eigenlijk best weer een paar graadjes warmer worden. Maar sneeuw ziet er wel mooi uit als het nog vers is en het levert wel hele mooie foto’s op.
Een nieuwe maand, een stap dichter bij het einde van het jaar. Laat het nieuwe jaar maar komen, maar wacht er wel mee tot deze maand voorbij is.