Ja, je leest het goed, ik heb sinds gisteren een nieuwe vriend. Nee hoor, er is niks mis binnen mijn relatie, en ik ga ook niet vreemd. Mijn nieuwe vriend is al jaren dood, en toch hoop ik dat hij mij gaat helpen. Zijn naam is Robert, Robert Atkins en ik heb hem leren kennen via een vriendin.
Na een tijdje twijfelen heb ik besloten om hem te vertrouwen. Misschien kan Atkins mij wel helpen om eindelijk mijn streefgewicht te bereiken.
Nadat ik me een beetje had ingelezen en me er met wat anderen wat in verdiept had werd ik zowaar een beetje enthousiast. En dat over een dieet.
Toen ik eenmaal mijn besluit genomen had moest ik natuurlijk ook op stel en sprong het nieuwste boek hebben, wat overigens niet door hem zelf geschreven is. Zo kwam het dat ik op een avond de boekhandels in het dorp ging afstruinen, dat boek moest toch ergens te koop zijn? Niets bleek minder waar, het was overal uitverkocht, en in verband met een herdruk kon ook niemand het bestellen. Het was een drama, alsof het niet mocht. Gelukkig kon ik het nog online bestellen, en was ik zelfs nog snel genoeg om het nog voor het weekend in huis te hebben.
Tijd om me in te lezen voor maandag dacht ik, maar toen bedacht ik dat de reden dat ik pas maandag begon een druk weekend was. Ik heb gelukkig wel iets kunnen lezen, en de belangrijkste info om te beginnen eruit kunnen halen.
Ondertussen kreeg ik steeds meer zin om te beginnen. Op zaterdag haalde ik de ingrediënten voor mijn eerste lunchsalade. Op zondag zette ik hem in elkaar, en meteen toen hij klaar was had ik zin om hem op te eten.
Natuurlijk zag ik ook wel een beetje op tegen alles wat ik niet meer zou mogen eten in de eerste periode. Maar dat wordt helemaal goed gemaakt door alle lekkere dingen die er nog overblijven om wel te eten.
De eerste twee dagen zijn goed bevallen in ieder geval, ik houd jullie op de hoogte.