Het werd wel weer eens tijd om te trainen, en zoekend naar wandeltochten in de omgeving kwam ik uit op de Kaloramatocht. Omdat ik deze keer na een vermoeiende week het uitslapen niet helemaal wilde opgeven vertrok ik aan de late kant, voor mijn doen dan, dat wil zeggen rond half elf. Ik wilde eigenlijk 25 kilometer gaan lopen, maar omdat die afstand niet tussen de keuzes zat, het moest 20 of 30 worden, ben ik voor de twintig gegaan.
Het was de eerste officiele tocht dit jaar die ik alleen gelopen heb. Nou train ik wel vaker een rondje alleen, maar dat zijn de spontane rondjes in de buurt, en op de een of andere manier is het toch anders. Het heeft zijn voor- en nadelen. Voordeel is natuurlijk het bepalen van je eigen tempo, maar nadeel is dan weer dat het toch een stuk ongezelliger is in je eentje.
Achteraf ben ik wel blij dat ik alleen was en met niemand rekening hoefde te houden. Of eigenlijk, dat niemand rekening met mij hoefde te houden, want de laatste kilometers ging ik niet zo hard meer. Ik begon helaas een beetje last van mijn knie te krijgen. Gelukkig ging dat achteraf ook snel weer over.
Al met al was het een mooie tocht om te lopen. De route liep door mooie gebieden in Nederland en Duitsland. Gezien de ongemakken ben ik achteraf blij dat ik niet voor de 30 ben gegaan, hoewel ik aan het begin van de tocht best het gevoel had dat ik dat aan zou kunnen. Maar de 20 was wel genoeg voor deze keer, al voelde ik wel een steekje van jaloezie bij mensen die al 40 kilometer gingen lopen.
Ik moet nog wel goed leren drinken tijdens het lopen. Ik heb er nog geen problemen door gekregen, maar driekwart liter is echt te weinig voor een paar uur stevig wandelen. Om te voorkomen dat er wel problemen van gaan komen zijn alle tips om te ‘leren’ drinken welkom. Normaal gesproken, zonder lopen, drink ik meer dan genoeg op een dag.