Veel mensen zijn bang voor spinnen, muizen, water of iets anders. Ik heb als kind al geroepen dat de spin of de muis waarschijnlijk banger is voor jou dan jij voor hem. Op zich zou het niet raar geweest zijn als ik bang zou zijn voor spinnen, aangezien ik in mijn directe omgeving iemand had die daar ook last van had. Maar diegene heeft altijd aangegeven dat de angst niet reëel is en dat spinnen eigenlijk niks doen.
Ik kan zo snel geen fysieke dingen bedenken waar ik bang voor ben. Ik ben niet bang voor dieren, niet voor water, niet voor pijn of voor de dood. Mijn grootste angst is veel ongrijpbaarder. Ik denk dat veel mensen deze angst wel zullen herkennen: de angst om een dierbare te verliezen. Maar het is geen angst waar ik dagelijks of regelmatig mee geconfronteerd wordt. Het is geen angst waar ik mee opsta en mee naar bed ga. Gelukkig niet. Ik moet er niet aan denken om een fobie te hebben.
Een andere angst van mij is het sterven. Ik ben niet bang voor de dood, maar wel voor de manier waarop. Stikken, een langzame en pijnlijke dood, verbranden, etc. Allemaal vreselijke manieren om te sterven, en ik hoop dat ze me bespaard blijven. Maar daar denk ik niet teveel over na. Stel dat het wel gebeurt, dan is er toch niets aan te doen.