Macho is inmiddels bijna een maand bij ons, en hij voelt zich al helemaal thuis. Maar Nina is natuurlijk altijd gewend geweest om de enige hond te zijn. Zo’n tweede erbij, hoe bevalt dat nu eigenlijk?

Daar kan ik eigenlijk heel kort over zijn, het bevalt ontzettend goed. Iedereen is verliefd op ons kleintje, en Nina en Macho zijn zo leuk samen. Maar ze hebben wel aan elkaar moeten wennen.
Nina was altijd de enige hond, ze had ons voor haarzelf, en haar spullen ook, delen was ze niet gewend. Wel is ze altijd ontzettend vriendelijk en speels naar andere hondjes, maar we vonden het toch even spannend hoe ze het zou vinden dat deze niet meer weg zou gaan. Maar we hadden er wel alle vertrouwen in dat het goed zou komen, en ook bij de eerste kennismaking (we zijn van tevoren twee keer bij het nest gaan kijken met Nina) ging het hartstikke goed. De tweede keer was Macho ook al wat groter, en hebben ze samen kunnen spelen.

Toen we hem op gingen halen zat het ook meteen goed, ze waren meteen samen aan het stoeien, maar kropen daarna ook lekker tegen elkaar aan om te slapen. Maar de volgende dagen bleek wel dat Nina inderdaad moest wennen aan het idee dat hij ook bij ons bleef wonen. Ze kon nog steeds leuk met hem spelen, maar kon hem ook flink afsnauwen. Het delen was even wennen, en haar eigen hok hield ze de eerste dagen voor zichzelf. Dat vonden we ook goed, ze hebben allebei recht op een eigen plekje om zich terug te trekken als ze daar behoefte aan hadden. Voor Macho hadden we in eerste instantie de bench opgezet, en Nina had haar hok.
Maar al op dag twee of drie liet Nina hem toe in haar hok en sindsdien slapen ze lekker samen. En inmiddels zijn ze onafscheidelijk. Het is geweldig om te zien dat Nina hem wil beschermen. Als we wandelen houdt ze hem continu in de gaten, even kijken of hij er nog wel is. En als iemand te dichtbij komt gaat ze er meteen tussen staan. Laatst wilde iemand hem aaien, maar hij lag te slapen, dus ging ze meteen over hem heen staan, zo schattig. Nina en Macho zijn een superleuk stel samen, dat zit helemaal goed.

Wat ik ook merk is dat Macho dingen heel snel leert omdat hij een voorbeeld heeft. Hij is plasmatzindelijk, leert al aardig om te luisteren en gaat zelfs al zitten voor een snoepje. Waar dat laatste bij Nina drie dagen duurde, kostte het bij Macho maar drie pogingen, omdat hij zag wat Nina deed. Ook wandelen kostte niet veel tijd. De eerste keer ging het nog niet zo snel, maar de tweede keer al stapte hij vol zelfvertrouwen de stoep op. Kop omhoog, staartje omhoog, alsof niemand hem wat kon maken.
Ook Macho is ontzettend vriendelijk en sociaal naar andere hondjes toe, en hij is al net zo stoer als Nina. Hij eet goed, groeit goed, hij doet het super.
Wij zijn heel blij met onze keus voor een tweede hondje. Hij past perfect bij ons en bij Nina, en het is zo leuk om ze samen te zien. Wij zijn er heel blij mee, we hebben het echt getroffen met ons knappe stel.