Deze titel staat al weken in mijn concepten. Ik weet precies wat ik hierover wil zeggen, maar toch vind ik het lastig om onder woorden te brengen en te plaatsen. Nu met alle commotie rond het horror slachthuis heb ik alsnog even getwijfeld of dit hét moment was om zo’n blogpost online te gooien, ik was bang dat mensen zouden denken dat het alleen daarom zou zijn, terwijl het eigenlijk al veel langer door mijn hoofd speelt.
Ik heb er nooit expliciet over geschreven, maar de mensen die mij al langer volgen weten het misschien wel, want het is wel eens tussendoor gevallen op mijn blog: ik speel al een paar jaar regelmatig met het idee om vegetariër te worden. Zo, ik heb het gezegd.
Niet continu natuurlijk, het ene moment ben ik er wat meer mee bezig dan het andere, en de laatste weken is die gedachte weer heel sterk aanwezig. Waarom? Heel simpel eigenlijk: de vleesindustrie maakt me een beetje moedeloos, en het voelt voor mij steeds minder goed om dieren te eten.
Want eigenlijk is het best gek als ik er over nadenk. Ik noem mezelf een dierenvriend, maar ondertussen eet ik ze. Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om konijnen- of hondenvlees te eten, waarom andere dieren dan wel? Het voelt heel dubbel.
Ik ga wel bewust om met vlees, geen plofkip of kiloknallers, en ik kook ook wel eens vegetarisch, maar het voelt steeds minder als genoeg. En toch, een stap verder schrikt me een beetje af.
En dat is alleen omdat ik vlees zo lekker vind. Stom he? Het voelt in ieder geval wel stom, en zwak, en soms frustreert het me zelfs. Waarom eet ik zo graag vlees, en waarom lukt het me niet om mijn eigen belang aan de kant te zetten?
Toch is de gedachte om te stoppen met vlees de laatste tijd sterker dan ooit. Inmiddels lunch ik nu twee weken bewust vegetarisch, terwijl ik eigenlijk altijd vleeswaren op mijn bammetjes legde. En ik vind het heerlijk, de vleeswaren mis ik eigenlijk niet. Ik heb heerlijke belegcombinaties ontdekt. Ontbijten doe ik onbewust meestal al zonder vlees. Dan blijft het avondeten over. En laat dat nou net het lekkerste stukje vlees zijn. Althans in mijn ogen.
Toch wil ik wel stap voor stap een beetje gaan minderen. Steeds een beetje meer vervangen. Ik heb wel eens gelezen over when-at-home-vegetarian, wat zoveel inhoudt als thuis geen vlees eten, en als je uit eten gaat of bij iemand anders gaat eten minder streng zijn. Dat lijkt me wel wat om voorzichtig naar toe te werken. Niet ineens, vlees helemaal afzweren daar ben ik nog niet aan toe denk ik. Minderen schijnt al een goede stap te zijn, veel beter voor de dieren en voor het milieu. En dan moet een keer vlees eten bij een etentje of een keer barbecueën met duurzaam vlees ook kunnen.
Vind je dat hypocriet? Dat mag. Ik vind van niet, maar ik kan het me wel voorstellen als je daar anders over denkt. Persoonlijk denk ik dat alle beetjes helpen op weg naar een betere wereld. En wie weet neem ik in de toekomst wel die stap om helemaal te stoppen met vlees. Maar voorlopig vind ik dit al een hele stap. Ik denk er nog even over na, maar ik geloof dat ik in mijn achterhoofd mijn besluit wel heb genomen. Het zal niet binnen een dag of een week gebeuren, misschien zelfs wel niet binnen een maand. Stapje voor stapje naar minder, babystapjes zijn ook stapjes.
En misschien helpt het om het op te schrijven en online te gooien, als een soort van stok achter de deur.
Hoe denk jij hierover? En voor de vegetariërs en veganisten, hoe heb jij die knop omgezet?
Gedachtenspinsels 
Moh, ik had hier net een hele reactie getikt, maar ik mocht hem niet posten… Hopelijk nu meer geluk…
Ik wilde namelijk zeggen dat ik volledig begrijp wat je schrijft; ik heb momenteel een beetje hetzelfde. Na een 14 Dagen Zonder Vlees ben ik wel aanzienlijk minder vlees gaan eten en vaker vega-alternatieven gaan kiezen, maar ook ik kan de knop (nog?) niet volledig omzetten. Herkenning alom dus!
LikeLike
Grappig, ik weet niet hoe ik daar dan bij kom, maar ik had in mijn hoofd dat jij vegetariër was 😛 Maar fijn dat je het herkent. Je bent nooit ‘de enige die…’, maar bevestiging daarvan is altijd fijn 🙂
LikeLike
Wat goed! Ik ben ook ooit zo begonnen. Eerst schrapte ik kip. Toen alle vlees. Nog wel even vis gegeten, na een jaartje dat ook geschrapt. In een restaurant of bij vrienden deed ik niet zo moeilijk over een stukje vlees, totdat ik besloot 100% vegetariër te worden. Ik denk dat dat nu zo’n 9 a 10 jaar is geleden. Het idee om vlees te eten vind ik tegenwoordig echt heel vreemd haha. Ik voel me er enorm goed bij dat ik vegetariër ben, goed voor mijn lichaam zorg en niet bijdraag aan alle horror dat die arme dieren wordt aangedaan. Thuis zijn we ook bijna veganistisch. We hebben al lang geen kaas en melk meer in huis bijvoorbeeld. Ik denk dat die kleine stapjes heel goed zijn. Je went er dan steeds meer aan totdat je misschien de stap maakt helemaal geen vlees meer te eten.
LikeLike
Fijn dat het voor jou op deze manier ook gewerkt heeft 🙂 Helemaal veganistisch gaan zie ik voorlopig niet gebeuren, ik kan me niet voorstellen dat ik nooit meer kaas ga eten.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat stoer dat je dit op ‘papier’ durft te zetten! Ik kan me je worsteling goed voorstellen, zeker als je zo van vlees houdt. En natuurlijk is dat niet zwak! Het is juist al een mooi teken dat je hierover nadenkt! Voor mij was de stap naar vegetariër worden niet zo groot, omdat ik nooit zo van vlees heb gehouden. Maar als je daar wel van houdt, lijkt het me inderdaad goed om het op jouw manier, stapje voor stapje en wellicht niet voor de volle 100% aan te pakken. Ook als flexitariër draag je al heel wat bij aan duurzaamheid 🙂
LikeLike
Dat maakt het zeker makkelijker denk ik, als je niet gek bent op vlees.
LikeLike
Ik ben al jaren flexatariër, vlees is gewoon nodig zo nu en dan, daar zit B12 in, en de discussies zijn lang en langdradig vaak, zelfs onder vegetariërs en veganisten weer, dat ik denk ,mensen toch, dus meng ik mij er niet in, ik eet waar ik trek in heb, met mate, altijd met mate, en in wat ik nodig heb, ik bedoel, waar halen ze de B12 vandaan die ik nu per injectie toegediend krijg? Ik weet het niet eens, maar dat zit met name dus in vis, wat ik al niet eet en lust, in vlees en eieren… ja…. of yoghurt… ja en dan?
X
LikeLike
Ja die discussies… vegetariërs/veganisten die echt neerkijken op vleeseters, daar kan ik slecht tegen. Mocht het ooit zo ver komen dat ik zo begin te worden mag je me ook meteen terugfluiten en om de oren slaan 😛
En iets (wel of juist niet) eten om gezondheidsredenen is wat mij betreft nooit verkeerd hoor.
LikeLike
Vlees minderen en bewuste keuzes maken vind ik sowieso een goed idee. Ik werd ook geleidelijk aan vegetariër. Eerst schrapte ik vlees, daarna ook vis. Succes ermee! Een keertje BBQ’en met duurzaam vlees hoef je zeker niet te zien als een mislukking of als hypocriet. Je moet doen waar je jezelf goed bij voelt en wat haalbaar is. Zo is de switch naar 100% vegan voor mij (voorlopig?) niet haalbaar.
LikeLike
Nee, dat zie ik mezelf ook niet doen. Maar wie weet hoe het loopt.
LikeLike
Wij eten wel minder vlees dan vroeger, maar we eten het nog wel. Wij hebben het varken van mijn neef Henk in de diepvries liggen. Die heeft een heel fijn groen leven gehad. Dat helpt.
LikeLike
Dat zeker! Dan weet je ook precies waar het vandaan komt 🙂
LikeLike
Goed dat je hier over nadenkt! Ook ben ik hier steeds meer mee bezig en zou graag wat minder vlees willen eten. Helemaal vegetarisch wil ik nu nog niet omdat ik het soms echt nog veel te lekker vind om te laten liggen (plus, mijn vriend krijg ik nooit zover). Maar we proberen nu 2 dagen per week geen vlees te eten en dat gaat aardig!
LikeLike
Nee, ik zie mijn vriend ook niet direct vegetariër worden, haha.
LikeLike
Ik ben vrij spontaan gestopt met vlees eten. Heb er niet teveel over nagedacht en at van de ene op de andere dag geen vlees meer. Ik was 12, dus heel veel wist ik er niet van. Mijn moeder deed vrolijk mee in het begin en ik was dus niet de enige aan tafel die een saair (want dat was het 18 jaar geleden) groenteburgertje at, terwijl de rest een sappig stukje biefstuk at. Het is even wennen en je moet de maaltijden anders samenstellen. Vaak is vlees toch de smaakmaker van het gerecht.
Ik mis het nu nooit meer. Ik taal er niet naar en zie het zelfs niet als eten. Ik heb geen tekorten en zelfs met m’n zwangerschappen waren al m’n waardes super.
Dat je al
Minder vlees eet is al super goed. Flexetariër heeft ook vele positieve effecten voor de dieren. Als het niet lukt om het helemaal te worden is dit toch prima. Dat je bewust vlees koopt is al super.
LikeLike
Knap dat je zo spontaan gestopt bent!
LikeLike
Flexitariër worden is een goed begin, toch? Ik heb de chance dat ik vlees niet echt lekker vind. Met ‘ne goeie steak’ of iets dergelijks, doe je mij geen plezier. Vis vind ik dan weer wel lekker, maar dat zijn natuurlijk eveneens dieren… Ik eet meer dagen wel dan niet vegetarisch en zorg er ook voor dat de vis die en het vlees dat ik wél eet, zo duurzaam en biologisch mogelijk geproduceerd werd. Ik vind in ieder geval dat je goed bezig bent! Je denkt er bewust over na, dat is véél meer dan sommige anderen kunnen zeggen!
LikeLike
Ja dat is ook waar, alle beetjes helpen.
LikeLike
Goed dat je hier zo bewust mee bezig bent. En een heel goed idee om als eerste stap bijvoorbeeld vegetarisch te lunchen. Ik vind het zelfs zo’n goed idee dat ik dat ook ga proberen!
LikeLike
Wat leuk!
LikeLike
Dit is voor mij echt heel herkenbaar. Op de duur durf je bijna niet meer uitspreken dat je vlees eten wel zou missen… Vroeger at ik nooit graag vlees, maar sinds we biologisch vlees kopen en je echt de betere kwaliteit kan proeven, weer wel. Wij eten ook regelmatig vegetarisch en vlees zijn nooit grote porties, maar ik zie mezelf nog niet overschakelen op volledig veggie. En soms voel ik me dan wel eens schuldig!
LikeLike
Fijn om te lezen dat het herkend wordt 🙂
LikeLike
Juist heel goed wat je doet! Iedereen doet het op zijn eigen manier, maar when-at-home-vegetarian klinkt goed. Het hoeft ook niet gelijk Alles of niet! Alle kleine beetjes helpen :-). Hier in huis eten we ook veel vleesvervangers.
LikeLike
Welke kun je me aanraden?
LikeLike
Door jouw reactie laatst op mijn blog wist ik dit in grote lijnen al en ik vind het knap dat je er nu een blog over schrijft! Bij mij begon het met mijn ouders die twee weken weg waren en wilde het toen uitproberen. Na die twee weken kon ik mij eigenlijk niet meer voorstellen vlees te eten. Mijn plan was met uiteten wel vlees te eten, maar ik ging gisteren uiteten en werd een beetje misselijk bij het idee van vlees. En dat terwijl ik mijzelf altijd een ‘echte vleeseter’ noemde!
LikeLike
Dank je! Knap dat je de knop zo hebt kunnen omzetten, en als je er geen behoefte meer aan hebt is het ook goed natuurlijk, iets eten waar je misselijk van wordt is ook niet handig. En uit eten zonder vlees is tegenwoordig volgens mij al lang niet meer zo beperkt als vroeger 🙂
LikeLike
Hier is het een beetje hetzelfde. Ooit een prachtig boek gelezen en toen wilde ik vegan worden. Dat hield ik een maand uit. Stilletjes over gestapt op vegetarisme, maar na een half jaar voelde ik dat ik qua gezondheid toch niet 100% goed zat. Dus nu eet ik flexitarisch, al zou dat best wat meer de vegakant op mogen gaan.
Ik vind het niet hypocriet, als je beseft dat het ook maar een manier is om iets te doen zonder de wereld daarmee drastisch te veranderen…
LikeLike
Vegan zie ik niet zo snel gebeuren. En je gezondheid gaat gewoon voor!
LikeLike
Wat een fijn en openhartig stuk Jenn! Ik kan me voorstellen dat het lastig is om afscheid te nemen van vlees. Sterker nog: ik vond het ook best wel lastig! Ik was ook iemand die graag vlees at en er echt van kon genieten. Als je me een paar jaar geleden zou zeggen dat ik vega zou eten dan had ik je niet gelooft. Maar ik kon ook mijn ogen niet meer sluiten voor de gruwels in de bio-industrie. En daardoor het ook niet meer voor mezelf verantwoorden om vlees te eten. Maar die verandering hoeft natuurlijk ook niet in één dag he! Misschien is het voor jou zelfs beter om het in kleine stapjes te doen. Dan wen je eraan en heb je een geleidelijke verandering en belangrijker: hou je het langer vol! 🙂 Als ik je kan helpen of als je tips wilt: let me know! Je weet me te vinden 🙂
LikeLike
Lief, dank je! Ik heb je blog gevonden met EPIC, en ik blijf je sowieso volgen, inspiratie op dit gebied is altijd welkom!
LikeLike
Ik denk zeker dat alle beetjes helpen en vind het dus helemaal niet hypocriet. Wij proberen minimaal 1 dag in de week vleesvervangers te eten, maar ik ga altijd voor de kaas variant omdat ik de rest (vegaburgers etc) gewoon niet te eten vind. Ik zou ook niet zonder vlees kunnen eerlijk gezegd, ik vind het te lekker.
LikeLike
Dat heb ik ook altijd gezegd, maar ik begin er toch steeds meer anders in te staan. Maar dat is ook wel de reden dat ik niet ga zeggen dat ik helemaal ga stoppen. Ik heb nu vega gehaktballetjes en groenteschijven in de vriezer liggen, ik ben benieuwd.
LikeLike