Inmiddels ben ik al bijna twee maanden een dertiger, en ja, ik ben wel aardig aan het idee gewend dat ik geen twintiger meer ben. In mijn twintiger jaren heb ik natuurlijk de nodige dingen geleerd, en het leek me leuk om een aantal levenslessen met jullie te delen.
♥ Het is oké om niet perfect te zijn.
Wat heb ik mezelf vroeger een verdriet gedaan door te ‘falen’, door niet perfect te zijn. Ik wilde zo graag alles goed doen dat het soms juist het tegenovergestelde resultaat opleverde. Hoe ouder ik werd, hoe beter ik dat gevoel kon loslaten. Natuurlijk is het niet weg, ik kan nog steeds heel perfectionistisch zijn. Maar ik weet ook dat niemand echt perfect is, en dat is oké.
♥ Je kunt het niet iedereen naar de zin maken, en dat hoeft ook niet.
Ik wilde zo graag door iedereen aardig gevonden worden, dat ik mezelf af en toe een beetje verloren ben. Ik paste me aan, cijferde mezelf weg, en nee zeggen kon ik niet. Gelukkig kan ik dat steeds beter, voor jezelf kiezen hoeft niet altijd egoïstisch te zijn.
♥ Sommige vriendschappen zijn niet voor altijd.
Een minder leuke les die ik leerde, een vriendschap die na vijftien jaar verloren is gegaan. Tot die tijd heb ik altijd gedacht dat we later in het bejaardentehuis rollatorraces zouden houden, maar zo ver is het niet gekomen. Jammer, maar soms is het beter, soms groei je gewoon uit elkaar. Ik heb het er ontzettend moeilijk mee gehad (en nog steeds soms), maar het is een goede keus geweest. Het kwam natuurlijk niet uit het niets, en er viel een last van mijn schouders toen ik er daadwerkelijk een punt achter gezet heb.
♥ Do epic shit!
Het leven begint buiten de comfortzone, stap er af en toe eens uit. Ik heb geleerd om mijn grenzen te verleggen en dingen te doen die eng zijn. Die comfortzone is wel heel veilig, maar eigenlijk ook best saai.
♥ Je mag er zijn.
Misschien wel de belangrijkste van allemaal, en daarom wil ik het rijtje hiermee afsluiten. Heel lang heb ik het gevoel gehad dat ik er niet bij hoorde. Ik had moeite mensen volledig te vertrouwen, er stond een muurtje om me heen. In mijn tienerjaren, en zelfs in het begin van mijn twintiger jaren denk ik, was ik vrijwel onzichtbaar. Ik was er wel, maar ook weer niet. Langzaam maar zeker is dat muurtje afgebrokkeld en hield ik op mezelf te verstoppen. Ik accepteerde mezelf, besefte me dat ik er inderdaad mag zijn, mét al mijn gebreken. Ik ben mezelf gaan accepteren, en inmiddels kan ik wel zeggen dat ik oprecht gelukkig ben met wie ik ben.
Wat zijn jouw belangrijke levenslessen?
Gedachtenspinsels 
Hele herkenbare levenslessen. Knap dat je die nu al hebt geleerd. Veel mensen doen er veel langer over. Je mag er zijn is een les die voor mij erg belangrijk is.
LikeLike
Wat een geweldige punten! Ik ben het helemaal eens.
Wat mooi dat je dit allemaal ervaren hebt nu. EN wat een super leuke blog heb je!
Liefs, Florentine
LikeLike
Dank je!
LikeLike
Ik kan nog veel leren van je wat betreft dat eerste punt haha. Ik hoop dat ook met heel m’n hart dat ik ook ooit ga accepteren dat ik fouten mag maken en ik niet perfect hoef te zijn. Tot nu toe ben ik daar alleen maar door onderuit gegaan.
LikeLike
Mooie levenslessen! Hoewel ik de wijsheid nog niet in pacht heb herken ik deze levenslessen wel! En dat met mijn 27 jaar 😉
LikeLike
Haha, nou de wijsheid in pacht wil ik ook niet beweren hoor!
LikeLike
Ja, wat zijn de levenslessen, vind ik moeilijk om voor mijzelf in woord of geschrift neer te zetten, toen ik 30 werd, was ik al 10 jaar moeder, en ik denk dat je dit niet kunt vergelijken met bijv. jouzelf of andere dertigers die nog nul kinderen hebben. Zodra je een kindje krijgt gaat je leven automatisch in een stroomversnelling en moederschap het enige waar je aan denkt, met 2 jaar, inschrijven peuterzaal, met 3 ze zit erop, 4 jaar, ze moet naar school, een school kiezen, en dan ben je pas 24…. Medische kantjes van je kind en jezelf eventueel. Ontwikkeling van je kind, je zorgen maken. Geloof me… hahaha dan krijg je zoveel op je af, dat je niet eens meer weet hoe, wat en waar qua levenslessen, en nu word zijzelf bijna 25… nog 5 jaar… ben ik dan al oma? of nog niet…
Wat ik wel weet, zoals Bente ook zegt, de wijsheid heb ik nog steeds niet in pacht, over sommige zaken wel denk ik, maar dan blijkt dat er weer zoveel is veranderd in de tussentijd als je er ook weer uit groeit. het maakt mij wel wie ik ben vandaag de dag. 😉
X
LikeLike
De wijsheid heeft niemand in pacht denk ik hoor!
LikeGeliked door 1 persoon
Ben ik helemaal met je eens 😉 het zijjn ook de ervaringen die maken of je de wijsheid zult vinden, of misschien ervan verschoond blijft, en samen weten we alles 😀 Hoe mooi is dat!
LikeLike
Wow, wat een mooie lessen heb je geleerd zeg! En allemaal al in je 20’s knap hoor. Benieuwd wat je 30’s voor je meebrengen.. Leuk idee om hier eens bij stil te staan, thanks voor het idee
LikeLike
Herkenbare lessen! Mooie nieuwe layout trouwens! 😀
LikeLike
Dit zijn mooie levenslessen!
“Ik ben mezelf gaan accepteren, en inmiddels kan ik wel zeggen dat ik oprecht gelukkig ben met wie ik ben.” Heel erg mooi om dit te lezen!!! 🙂
LikeLike