Weten jullie nog dat ik zulke dikke voeten heb in de zomer? ‘Laat je eens testen op diabetes’, gaf mijn vader als tip, het zit tenslotte in de familie. Ja, het zal wel, dacht ik nog. Dat overkomt een ander, maar mij toch zeker niet? Maar de opmerking liet me niet los. Mijn gewicht werkt tenslotte ook niet in mijn voordeel.
Met lood in mijn schoenen belde ik dan vorige week toch de huisarts. De opmerking van mijn vader bleef in mijn hoofd rondspoken en ik had me inmiddels wat beter ingelezen. En verrek, hoe meer ik las, hoe meer ik begon te herkennen. Zou het dan toch?
Het idee alleen al vond ik doodeng, en daarom durfde ik in eerste instantie ook niet te bellen. Stel dat ik het heb? Wat dan? Als ik het laat testen dan is het definitief, dan zit ik er de rest van mijn leven aan vast. Chronisch ziek.
En ja, ik weet dat er goed mee te leven is en dat je er bij wijze van spreken honderd mee kan worden. Maar ik vond het een eng idee. Wie niet? Het zou er altijd zijn, al dan niet op de achtergrond. Altijd onzekerheid, een ziekte is immers onvoorspelbaar.
Hoe meer ik las, hoe meer ik er van overtuigd raakte dat diabetes me te grazen had genomen. En het voelde alsof het mijn eigen stomme schuld was. Een stemmetje in mijn hoofd lachte me keihard uit. Ik was tenslotte zelf degene die het zover had laten komen. Ik had er niet genoeg aan gedaan om het te voorkomen en dat zou ik de rest van mijn leven weten. ;
Gisteren had ik mijn afspraak, en ik kon meteen door naar de prikpost om bloed af te laten nemen. Vandaag kon ik bellen voor de uitslag. Mijn waarden zagen er keurig uit. Niet eens aan de hoge kant binnen de waarden die mogen, maar heel netjes in het midden. Niks aan de hand dus, ik geloof dat ik nog nooit zo opgelucht ben geweest.
En toch, ondanks dat er nu niks blijkt te zijn, is dit wel een eye opener. De zoveelste ja, maar wel één die ontzettend dichtbij gekomen is. Ik was al gemotiveerd, ik val af en ik doe mijn best om gezond te leven. En het gaat goed hoor. Maar nu ben ik nog veel gemotiveerder. Want nu is er nog niks aan de hand, maar dat wil niet zeggen dat dat zo blijft. Maar ik wil er in ieder geval alles aan doen om te voorkomen dat ik alsnog ziek wordt. Ik ben geen hypochonder, integendeel zou ik zelfs zeggen, maar deze gekmakende angst en onzekerheid, dat wil ik nooit meer. En nog steeds moet ik er niet aan denken dat het kwartje de andere kant op was gevallen.
Gedachtenspinsels 
Goed dat er bij jou niets is geconstateerd. Mijn moeder heeft laatst te horen gekregen dat ze diabetes heeft. Echt vervelend is dat.
xx
LikeLike
Zeker vervelend, sterkte voor je moeder
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel.
LikeLike
Dat is heel erg goed nieuws. Ik snap dat je opgelucht bent. Ik heb me laatst ook latenog testen. Het zit hier ook in de familie en dan is het toch iets wat je in de gaten moet houden. Ben blij voor je!
LikeLike
Fijn dat je uiteindelijk zo een goed nieuws te horen kreeg! Begrijpelijk dat wachten op zulk nieuws wel wat stress meebrengt, maar gelukkig zorgde het uiteindelijk wel voor extra motivatie!
LikeLike
Erg goed nieuws! Kan me de opluchting wel voorstellen.
LikeLike
Goed dat je toch de stap hebt gezet en wat onwijs fijn dat de uitslag goed was!
LikeLike
Ohh wat een spanning moet dat zijn geweest!!! Gelukkig is er niets aan de hand én heb je nu nog meer motivatie!
LikeLike
Heel erg fijn dat je geen diabetes blijkt te hebben!
LikeLike
Gelukkig maar! Wel goed dat je het hebt laten testen, zeker als het in de familie zit. Maar gelukkig waren de uitslagen prima! Wel fijn dat je motivatie een boost heeft gekregen nu. Ga zo door! 🙂
LikeLike
Dat is altijd spannend zelfs als het niet in de familie zit, maar ik wil graag 1 correctie aanbrengen hier, ik ken iemand een vriendin van mij, die ik heb leren kennen MET suiker, ze moest zelfs prikken, en op vaste tijden eten, zo niet, ik heb haar ooit moeten opvangen omdat ze letterlijk en figuurlijk achterover flauw viel, recht in mijn armen dus, pfffffffffff
maar zij, is nu al ruim een jaar, en ik ken haar dus al meer dan 15 jaar, tijd gaat snel, en pas sinds een jaar, is zij ervan af! Hoe precies weet ik niet, maar van prikken naar 100% genezen van suiker is vrij uniek, dat weet ik, maar het kan dus WEL.
Ik ben blij dat jij het niet hebt en laat dat zo blijven, want ik ken er inderdaad meer met suiker, maar dan de beroemde stress suiker… de 1 prikt ondertussen ook al, de ander niet, nog niet, maar goed, ook zij kunnen genezen, maar je moet het ook willen. 😉
X
LikeLike
Ik wil niet eigenwijs zijn, ik geloof je hoor, maar officieel, volgens het diabetesfonds zelf, is het niet te genezen. Het kan wel zo onder controle zijn dat je geen medicatie nodig hebt, maar 100% genezen schijn je nooit te zijn. Maar wat fijn dat zij er vanaf is, dat is dan idd uniek! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
hahaha ja, officieel volgens hen, maar voor mij, lijkt mij, zodra je nul medicijnen nodig hebt en het dus onder controle is en je kunt weer doen wat je wilt, wanneer je wilt in dit geval, ben je genezen 😉 Laat ze dat eens opzoeken in de van Dale. Ik vorm mijn mening dus niet door officieel, officieel zou betekenen dat iedereen ergens wel ziek is en voor de rest van zijn leven. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wat fijn voor je dat je het niet hebt. Ik kan mij je opluchting heel goed voorstellen.
LikeLike
Lijkt me inderdaad echt zo zenuwslopend.. Gelukkig heb je het niet!
LikeLike
Wat fijn zeg. Suikerziekte wordt erg onderschat, het is een ziekte die alles sloopt in je lichaam. Je aderen, je organen. Mijn moeder is er uiteindelijk aan overleden, na jarenlang gekwakkel. Ik denk daar veel over na, en het is één van mijn motivaties om gezond te eten en veel te bewegen. Ik snap je opluchting, en ben blij dat je het zo serieus neemt. Hopelijk lukt het ons om wat kilo’s kwijt te raken en gezond te leven!
LikeLike
Best heftig… Ik ben opgelucht voor je en als je BMI inderdaad te hoog is, hoop ik dat het goede inspiratie is om daar iets aan te veranderen!
LikeLike