Ik was er zo één, een kast vol kleding en nooit iets om aan te trekken. Maar sinds het begin van de week is daar nog maar de helft van waar. Een kast vol kleding is het niet meer, ik ben rigoureus aan het opruimen gegaan.

Ik had wel eerder de kast flink onder handen genomen en veel weg gedaan. Maar altijd waren er wel dingen die ik liet hangen of liggen, omdat ze zo leuk waren, of omdat ik ze nog wel zou gaan passen. Ik had het toch niet voor niets gekocht?
Nog niet zo lang geleden had ik al eens een flinke zak met kleding opgeruimd, maar de laatste tijd heb ik steeds meer de balen van mijn kledingkast. Meer dan de helft van wat er in lag en hing droeg ik eigenlijk niet meer. Of heel af en toe, als noodgreep. Jurkjes vond ik te kort worden, t-shirtjes van de P.rimark begonnen te lubberen en waren ook flink gekrompen in de was, andere dingen pasten gewoon niet meer (al had ik dat tijden ontkend) of pasten niet meer bij mij. Sommige kledingstukken gaven me gewoon een onprettig gevoel omdat ze juist datgene benadrukten waar ik het minst blij mee was.
Nu heb ik helaas geen geld voor een compleet nieuwe garderobe, mede om die reden had ik alles gehouden, er was nog maar weinig over waar ik echt blij mee was, dus als ik dan de rest zou wegdoen, dan hield ik niet veel meer over. Onzin natuurlijk, wat heeft het voor zin om het te laten hangen als je het niet draagt?
Het overzicht was ik al tijden kwijt, ik wist niet wat ik wilde, mijn kast was een bende. En maandag was ik het zo zat dat ik alles op bed heb gesmeten. Ik wilde dit niet meer.
De dingen waar ik nog blij mee was gingen natuurlijk meteen terug de kast in, dat waren de blijvertjes. Mijn blazertjes bijvoorbeeld, wat jurkjes die me wel lang genoeg waren, twee broeken, een paar truien en shirtjes.
Aan de andere kant gingen de dingen waar ik van af wilde meteen weg, daar wilde ik ook niet te lang over nadenken. De rest lag uitgespreid op bed.
Een uitgebreide passessie volgde, en ik besloot gewoon hard te zijn. Past het niet of staat het niet? Weg ermee dan.
Zo kwam ik bijvoorbeeld twee t-shirtjes tegen. Ik had ze op de gok gekocht, de maat leek goed, en als ik het in de winkel voor me hield leek het te passen. Thuis aangekomen bleek dat niet het geval, maar ik ben te laks geweest om ze terug te brengen. Zo zonde! Ik had ze dus nog nooit gedragen, met kaartje en al zijn ze weg gegaan. Toch wel met een beetje pijn in mijn hart, want ze waren echt superleuk. Maar het waren meer croptops, terwijl ze toch echt als t-shirt bedoeld waren. En hoeveel ik ook zou afvallen, ik zou nooit twintig centimeter korter gaan worden.
Nou klinkt het misschien alsof ik een kast vol miskopen had, dat is ook weer niet zo hoor. Maar voor ik het wist was de ochtend voorbij en van de inhoud van mijn kast was nog minder dan de helft over. Ook mijn ondergoedbak heb ik voor de gelegenheid eens ondersteboven gegooid en uitgezocht.
Ik heb een heel klein beetje gesmokkeld, er liggen nog drie broeken in de kast die ik op dit moment niet pas. Waarom? Omdat ze nog helemaal goed zijn. Omdat ik weet dat ze me goed staan als mijn buik wat minder is, en de lengte goed is. Omdat ik weet dat ik het lijf kan krijgen wat in die broeken past. Omdat ik altijd moeite heb met het vinden van goede broeken. Daarom.
Ik ben blij met het resultaat. Het was lastig, en de kast ziet er akelig leeg uit, maar er zijn nu wel alleen nog dingen waar ik blij van word.
En nu is het tijd voor nieuwe inhoud. Beetje bij beetje, helaas niet alles in één keer. En ik wil gericht op zoek. Niet meer dingen kopen omdat ze zo leuk zijn terwijl ze me eigenlijk niet staan. Een jurkje kan nog zo leuk zijn, als het niks voor me doet kan ik het beter niet kopen. Als iets leuks er eigenlijk niet meer in mijn maat is wil ik me niet meer in een kleinere maat proppen omdat het zo leuk is, of omdat ik het hogere getal niet kan accepteren. Weg met de ontkenning van de maat, er is toch niemand die het kan zien.
Wat ik nu wil is gericht shoppen. Goed nadenken over wat ik in mijn kast wil hebben en daarnaar op zoek gaan. Geen tig zwarte jurkjes meer. Geen impulsaankopen die ik ooit ongedragen weg ga doen. Niet meer tijdens de sale alles bekijken en wat ik maar leuk vind in mijn (al dan niet digitale) winkelmandje flikkeren en afrekenen. Wat niet wil zeggen dat ik nooit meer iets zal kopen wat niet op mijn lijstje staat. Ik wil wel iets spontaans kunnen blijven doen. Maar in de basis wil ik op zoek naar kwalitatief goede stukken die ik goed kan combineren, waar ik lang plezier van ga hebben en die bij me passen. Ik heb al een aantal dingen in mijn hoofd om naar op zoek te gaan, over de rest ga ik goed nadenken.
En voor nu ben ik gewoon tevreden met wat ik heb.