Beestenboel

Een leeg hok

Soms kunnen de dingen raar lopen. Zo vertelde ik vrijdag nog over ons nieuwe konijntje, en moesten we zaterdag een ander konijntje, onze lieve Snowie, laten inslapen.

We kwamen in de middag thuis van de markt waar we geweest waren, en wilden thuis nog wat dingen doen. Maar toen ik de tuin in liep viel Snowie me meteen op. Hij had zichzelf helemaal plat gemaakt en keek erg suf uit zijn oogjes. Zo kende ik hem helemaal niet. Het was gek, die ochtend was hij nog levendig als altijd.
Omdat ik het niet vertrouwde pakte ik hem op. Het eerste wat hij deed was zijn kop plat op mijn schouder leggen. Normaal zou ik dat superschattig vinden, nu voelde het helemaal niet goed. Het was net of hij niet meer de kracht had op zijn kop op te tillen. Hij reageerde ook nergens echt op. Nog één keer probeerde hij omhoog te klimmen, daarna was het weer over met het actieve.
We belden natuurlijk meteen de dierenarts, die meteen in de auto zou springen om naar de praktijk te rijden. Wij gingen ook meteen, en nadat we een paar minuten, die wel uren leken te duren, op de parkeerplaats hadden gestaan kwam ze er aan.
Hoewel ik er vanaf het begin al een heel slecht gevoel bij had, had ik wel hoop dat ze Snowie zou kunnen redden. Maar helaas was dat niet het geval, hij bleek al in shock te zijn. Zelfs als ze hem daar uit zou kunnen halen zou hij nooit meer gezond worden, en dat wilden we hem natuurlijk ook niet aandoen.
Het bleek dat hij problemen had met zijn gebit, waardoor hij steeds minder was gaan eten. Dat viel niet op omdat dat waarschijnlijk heel geleidelijk is gegaan en hij was nooit een grote eter. Maar zaterdag had hij helemaal niet gegeten, zijn bakje was nog net zo vol als toen ik het die ochtend gevuld had. En achteraf had hij misschien vrijdag ook al wel niet gegeten. Zijn bakje was wel leeg, maar hij kan het goed onder het hooi geschoven hebben, dat deed hij wel vaker, net een hamster. Hoe dan ook, als konijnen niet eten dan gaan de bacteriën die standaard in de maag en darmen zitten ontstekingen veroorzaken. Dat kan ontzettend snel gaan, dat hebben we nu ook wel gemerkt. Daarna houden de nieren er mee op en, nou ja, hij zou er nooit meer goed uit komen áls hij er al uit zou kunnen komen.
Met pijn in ons hart hebben we hem overgegeven aan de dierenarts, die hem vredig en pijnloos heeft laten inslapen. Het was een heel naar gezicht om het beestje langzaam te zien wegzakken. Het duurde ook erg lang, tenminste, dat leek zo, achteraf bleek dat het helemaal niet zo lang geduurd had.

IMG_4481

Lieve schat, ik ga je ontzettend missen. Je gekke stunts, je gesmijt met alles wat je maar kon tillen en zelfs je gegraaf in de plantenbakken. Het is heel onwerkelijk om je lege hok daar te zien staan. Om te weten dat je nooit meer in de tuin zult rennen en springen, dat je nooit meer naar me toe zult komen voor een knuffel als ik je te eten geef. Rust zacht lieve Snowie. Geef je mama een knuffel van me!

24 gedachtes over “Een leeg hok”

  1. Ach meis… Zo moeilijk altijd om afscheid te moeten nemen van één van je dieren. Hij heeft een mooi en goed konijnenleven bij jullie gehad. Een schrale troost natuurlijk… Sterkte. X

    Like

    Beantwoorden

  2. Wat ontzettend sneu! Heel veel sterkte! Het kan zo snel gaan helaas. Ik wil in oktober mijn konijn laten helpen maar dit is de reden dat ik er zo ontzettend tegenop zie, ze moeten blijven eten ervoor en erna en ik had met mijn cavia’s ook altijd ontzettend veel stress als ze een keer ziek waren. Ik heb me wat gedwangvoederd en gevloekt als ze niks wilden hebben. 😦

    Like

    Beantwoorden

  3. Ohh wat naar. Sterkte. En nu helemaal, ik heb zojuist mn koppeltje binnen in een hok gezet omdat m’n konijnenventje gas kijkt te hebben. Direct medicatie toegediend die ik nog had, maar waarschijnlijk moet ik zo gaan dwangvoeren want hij heeft nog niets gegeten. Hmpf 😦

    Like

    Beantwoorden

  20. Sterkte joh. Elk beestje heeft zn eigen persoonlijkheidje, en daardoor ook een plekje voor altijd in je hart. Het is de zege en de vloek dat wij als langlevende mensen die persoonlijkheidjes mogen leren kennen en dan weer moeten laten gaan. Het is niet anders. En je kunt niet overal controle over hebben, onthou dat goed.
    Maar meer dan dat, onthou wat je met Snowie had. Mijn konijntje was ook een kanjer, en dat draag ik ook nog steeds bij me.

    Like

    Beantwoorden
  21. Pingback: Afgelopen week… #37 | Gedachtenspinsels
  22. Pingback: Jaaroverzicht 2015 | Gedachtenspinsels

Klets gezellig mee

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.